✅خدا هست، اما چشمان ما قدرت دیدن او را ندارد. 🔸بعضی‌ها چون خدا رو نمی‌بینن، اون رو عبادت نمی‌کنن، اصلا میگن چیزی رو که نمی‌بینی، نمیشه بپرستی. 🔹اما نکته مهم اینه که چشم‌های ما اگه شرائط لازم رو نداشته باشه، اون چیزهایی که قبلا دیده رو هم نمی‌تونه ببینه. مثلا اگه نور به اندازه کافی نباشه یا توی تاریکی باشیم، چیزی دیده میشه؟ 🔹یا اگه یه جسم خیلی نزدیک باشه، من می‎تونم اون رو ببینیم؟ 🔹یه جسم حتی اگه خیلی از ما دور هم باشه، باز نمی‌تونیم اون رو ببینیم. اما هیچ‌کدوم از این‌ها دلیل نمیشه تا وجود این اشیا رو قبول نکنیم. پس اینکه من نمی‌تونم اون‌ها رو ببینم، دلیل بر این نیست که اون‌ها نیستند. خدا آفریننده همه موجوداته، اما چشم من نمی‌تونه اون رو ببینه. من می‌تونم از طریق چیزهایی که آفریده، وجود اون رو درک کنم. از نعمت‌هایی مثل دست، پا، اعضای بدن، هوای خوب، پدر و مادری که مراقب من هستند خدای خوبم رو درک کنم. خدایی که نسبت به من مهربان بوده و خیلی من رو دوست داره. خدایی که من براش خیلی عزیزم. 🕋 شاخصه: کرامت نفس و شناخت جایگاه انسانی خود 📝 لینک مطلب https://btid.org/fa/news/205649 📎 📎 📎 کودک شاد🍀 🌱https://eitaa.com/koudakshad 🔰معاونت تبلیغ و امور فرهنگی حوزه های علمیه 🌐 btid.org