میدانی! به این فکر میکنم که فدا شدن برای امام یعنی چه؟! بین در و دیوار بمانی؟ سیلی بخوری؟ فرزند از دست بدهی؟ مالت را غصب کنند؟ درِ آتش گرفته رویت بیفتد؟ نه! نقل این حرف‌ها نیست... پای ولایت ایستادن به این‌ها نیست! باید فاطمه بشوی تا بتوانی این چنین تمام قد از امام زمانت دفاع کنی... فاطمه شدن را بلدی؟؟؟ فاطمه ای را میگویم که بعد از درِ آتش گرفته و بازوی زخمی و طفل از دست داده، نمی‌گوید وای بازویم نمی‌گوید وای پهلویم نمی‌گوید وای فرزندم بلکه می‌گوید وا علیااا وا اماما...! علی را که می‌شناسی؟! از همسر زهرا سخن نمی‌گویم علی، امام زمانِ فاطمه را می‌گویم... امامی که بعد از فاطمه، جز چاه، گوشی برای شنیدن حرف هایش نبود...! فاطمه جان؟ مادر جان؟ تاریخ دوباره تکرار شده... اما با یک تفاوت بزرگ! علی زمانه هست! اما ديگر فاطمه‌ای نیست تا مدافع تنهایی های امامش باشد... اگر مادر شمایی! پس دخترانت را فاطمی کن تا همچون شما صدیقه شهیده بشويم چرا که دیر زمانی است، پسرت مهدی همچون پدرش علي به چاه روی آورده... ✍ زهره بابایی _ طلبه مدرسه علمیه شهید مطهری ره #فاطمیه #مادرم_زهرا #صدیقه_شهیده