جلسه تفسیر نامه 31 نهج‌البلاغه برگزار شد. در این جلسه، حجت‌الاسلام والمسلمین جناب آقای صادقی، به تبیین فراز «لَیسَ‌کُل‌طَالِب یُصِیبُ ... » پرداختند. از جمله نکات قابل توجه در این بخش شامل: 1. از تلاش بدون مقصود متاسف نباشیم.اگر این جمله با فراز قبلی مرتبط دانسته شود، علت برای ماقبل خواهد بود، یعنی اگر انسان اگر خواسته‌ای داشته باشد و از فرصت استفاده نکند، خواسته از دست رفته است. یا مرتبط با جمله قبل ندانیم و یک قاعده کلی در نظر بگیریم:انسان ممکن است به قصد و منظور خود دست نیابد. 2. هر رفته ای باز نمی‌گردد. یکی از مصادیق این فراز، فرصت‌های زندگیست که مرتبط با فراز قبل خواهد بود. مصداق دیگر که به عنوان قاعده عمومی‌تر قابل برداشت است، ناظر به زندگی دنیوی است که با مرگ دست انسان از آن کوتاه خواهد شد و هیچ بازگشتی به آن ندارد. 3.توجه انسان به آخرت. انسان باید از عواملی که موجب تباهی آخرت میشود دوری کند. عامل این تباهی در آیات قرآن، گناه و معصیت معرفی و راه نجات از این تباهی تقوا دانسته شده است. 4.باور به تقدیر الهی. اگر انسان نگاه توحیدی داشت باشد به تقدیر و سرنوشت ایمان خواهد داشت، تقدیر و سرنوشتی که با اختیار انسان عجین است. اگر چه انسان از این تقدیر بی‌اطلاع است، اما به جهت عالم و حکیم و بخشنده بودن خداوند، همواره باید نگاه امیدوارانه داشته باشیم. @whc_znj