🌿قسم به جان شیرین‌ات زیتون!🌿 و التین و الزیتون.. قسم به دو میوه‌ی بهشتی… و سوگند به دو کوهی که شـهـر دمـشـق و بـیـت‌المـقـدس بـر آنـهـا قـرار گـرفـتـه؛ قسم به سـرزمـیـن قـیـام بـسـیـارى از انـبـیـاء و پـیـامـبـران بزرگ خدا… آری، قسم به آن دو کوه که بر یکى از آنها درختان انجیر مى‌روید، و بر دیگرى درختان زیتون… یا اهل العالم! والتین! قسم به خودش، به برگان ساترش؛ آن دم که لباس آدم و حوا در بهشت شدند و آنها را پـوشـاندند… والزیتون! آن دم که در آخـریـن مـراحل طوفان، نوح نبی کبوترى را رها کرد تا درباره پیدا شدن خشکى از زیر آب جـسـتـجـو کند، و او با شاخه‌ی زیتونى بازگشت؛ و نوح فهمید که طوفان پایان گرفته و خشکى از زیر آب ظاهر شده است! از آن دم بود که شاخه‌ی زیتون رمز صلح و امنیت است! برخى نیز “تین” را اشاره به مسجد نوح که بر کوه جودى بنا شد مى‌دانند و زیتون را اشاره به بیت‌المقدس! همه‌ی تفاسیر، ما را خوش و گواراست… و چه شیرین‌تر وقتی حدیث نبوی را مى‌خوانیم که خداوند از میان شهرها چهار شهر را برگزید، و درباره‌ی آنها فرمود: والتین والزیتون و طور سینین و هذا البلد الامین: تین مدینه است و زیتون بیت‌المقدس و طور سینین کوفه و هذا البلد الامین مکه است. قسم به جان شیرینت زیتون! روزی سرزمینت آزاد خواهد شد! إنّهم یرونه بعیدا و نراه قریبا… تلخی حالت، از خونِ دلْ خوردن مردمانت در اسارت است! قسم به خونِ دلت زیتون! کام مردمانت روزی شِکَرین خواهد شد! (برگرفته از تفسیر نمونه و المیزان) #معاونت‌پژوهش‌مدرسه‌علمیه‌فاطمیه‌بندرانزلی 🌿🌿🌿🦋🦋🌿🌿🌿@kowsarnewsguilan| کانال خبرگزاری حوزه علمیه خواهران گیلان