⭕ از امام حسن مجتبی (علیه السلام) پرسیدند: چرا شما هیچ گاه فقیری را مأیوس برنمی گردانید؟
امام حسن (علیه السلام) پاسخ دادند: «من خود، نیازمند خداوند هستم و به الطافش امید دارم. به همین دلیل شرم دارم که خود ، فقیر باشم ولی فقیری را مأیوس کنم. خداوند، مرا عادت داده است که نعمت هایش را به من ارزانی دارد و من هم او را عادت داده ام که نعمت هایش را به مردم ببخشم.»