یکی از دغدغه های شکلگیری مرکز اسناد فرهنگی آسیا در ایران آسیا شناسی به منظور مقابله با طرح های ضد ایرانی در کشورهای حوزه نفوذ زبان و فرهنگ ایرانی بود یکی از آن طرح ها که از سوی اتحاد جماهیر شوروی در افغانستان دنبال می شد, تبلیغ فرهنگ و هویت کوشانی به منظور جدا کردن افغانستان از فرهنگ ایرانی و حتی اسلامی بود که آن را در یونسکو نیز دنبال می کردند. در هند و پاکستان نیز برنامه ای دراز مدت برای زدودن زبان فارسی آغاز شد و اینچنین ملت ها را از هم دور کرد.
هرچند بسیاری از نظرات آقای دکتر چنگیز پهلوان را نمی پسندم ، اما ایده آسیاشناسی او به منزله مقابله با تهدیدات و استفاده از فرصت ها که در واقع نوعی رصد کردن هدفمند آسیاست جالب توجه است ؛ خصوصاً اگر با دغدغه اسلام و مسلمین همراه باشد. مطالعه خطر جریانهای تکفیری و افراطی خصوصاً در غرب آسیا در همین چارچوب می گنجد. نکته آقای پهلوان در ص 85 فایل پیوستی است: ⬇️