💠ادب الدنیا و الدین ✍🏻 ابوالحسن علی بن محمد بن حبیب بصری ماوردی 📄 ترجمه: عبدالعلی صاحبی وضعیت: در کتابخانه موجود است✅ در باب اول، به فضيلت عقل و ذم هواپرستى پرداخته شده است. به نظر نویسنده، هر فضيليتى داراى اساسى و پايه‌اى بوده و هر ادبى، چشمه‌اى دارد و اساس فضايل و سرچشمه آداب، عقل است. در باب دوم، در ضمن سه فصل، مطالبى پيرامون ادب علم، بيان شده است. نویسنده در خلال این سه فصل، ابتدا به مبادى و مؤديات علوم اشاره كرده و سپس، به آداب معلم و متعلم نسبت به یکديگر پرداخته است. در باب سوم، ادب دين بيان شده است. نویسنده در این باب، به بحث از واجبات، محرمات و مستحبات پرداخته و مطالبى نيز پيرامون رياضت، بيان كرده است. در باب سوم، آداب مربوط به دنيا و زندگى مادى انسان، در ضمن سه فصل، بيان گرديده است. نویسنده در ابتدا، به مطالبى پيرامون آنچه در زندگانى دنيوى به صلاح انسان مى‌باشد اشاره كرده و سپس، به بيان فضايل و نتايج مودت و نیکى، پرداخته است. در باب چهارم، در ضمن شش فصل، طريقه تربيت و ادب نفس، تشريح گرديده است. از جمله مباحثى كه در این باب مطرح شده، عبارتند از: توصيه به پرهيز از كبر و عجب، سفارش به حسن خلق، حياء، حلم و غضب، صدق و كذب و حسد و منافسه. در آخرين باب، در ضمن هشت فصل، آداب مواضعه و اصلاح بيان شده و از جمله مباحث آن، عبارت است از: سخن گفتن و سكوت كردن، صبر و جزع، مشورت، كتمان سر، مزاح و شوخى، تطير و تفأل، مروت و جوانمردى و... ______________________ 🆔 @kttb_fatemezahra 📚کتابخانه مدرسه علمیه فاطمه‌الزهراء-سلام‌الله‌علیها- آبادان