ادامه بده! حتی اگه هیچکس حواسش به زانوهای خسته و ابرهای گرفته ی آسمانِ تو نبود. حتی اگه هیچکس نفهمید که چقدر کم آوردی و داری لا به لای لبخندهات ، چه اندوهِ عظیمی رو تحمل میکنی. حتی اگه خودت رو تنها و آسیب پذیر حس میکردی و دیگران فقط نگاه می کردند. ادامه بده، چون این مسیرِ توست و در انتها این تویی که طعم رضایت و خوشبختی رو می چشی و دیگران فقط نگاه می کنند.