🔸چادری شدنم را مدیون سفر به عتباتم اولین باری که سفر عتبات قسمتم شد چندسالی بود که از معنویت دور شده بودم. خانواده ام مذهبی هستند و چادر را به اکراه و آن هم گاهی سر می کردم، برایم سر کردنش سخت بود!ولی وقتی برای اولین بار قسمتم شد و به زیارت ارباب رفتم و برگشتم، خجالت می کشیدم بدون چادر بیرون بروم .احساس می کردم که خدا به من اجازه داده زیارت ارباب بروم،حیف است نورانیتی که آقا امام حسین(ع) به من بخشیده را از دست بدهم .شنیده بودم که هر کس زیارت کربلا برود امام حسین (ع) به زائرش نورانیتی می بخشد! من که لایق نبودم اما فکر می کردم اگر نورانیتی نصیبم شده نباید آن را خراب کنم. سعی کردم بعد از سفر بیشتر چادر سر کنم. قبل از زیارت از معنویت خیلی دور بودم، آزاد می گشتم، وقتی از کربلا برگشتم دیگر نمی توانستم آزاد باشم و برایم معنا نداشت که مثل قبل بیرون بروم، چون از حال زیارت لذت می بردم و دیگر برایم بی معنی بود که مثل دیگران بیرون بروم .حالم با سفر خوب بود و سعی می کردم به معنویت نزدیک تر شوم. ▫️سیده مرضیه بنایی، دانشجوی ارشد مهندسی کامپیوتر از تهران @labbayk_ir