📢🚩 اربعین، ظرفیتِ یکدست کردنِ جامعهٔ شیعه را دارد. 💠 استاد : «اربعین ظرفیت تبدیل شدن به یک نقطه کانونی را دارد و تا کنون این ظرفیت را نشان داده است. البته باید توجه داشت که این ظرفیت‌های تاریخی در مراحل مختلف ظهور پیدا می‌کنند و باید مرحله تاریخی‌اش فرا برسد. فرض کنید کعبه پیش از اسلام هم بوده، ولی بعد از اسلام موقعیت ویژه‌ای پیدا می‌کند. در زمان حضرت ابراهیم(ع) نیز موقعیت داشته (که قرآن فرموده: «إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذي بِبَكَّةَ مُبارَكاً وَ هُدىً لِلْعالَمينَ»)، ولی باید در دین نبی اکرم(ص) ضرب شود تا به موقعیت حقیقی خودش برسد. ما وقتی می‌خواهیم نسبت به این‌گونه حوادث تصمیم بگیریم باید متناسب با ظرفیت حقیقی آن برنامه‌ریزی کنیم. در غیر این صورت از آن حقیقت پیش می‌افتیم و آسیب می‌زنیم. ما باید به ‌اندازه‌ای که از آن طرف راه باز می‌شود برنامه‌ریزی کنیم. برنامه‌ریزی‌ها باید به این نکته معطوف شوند که قلوب متوجه شوند، بصیرت ایجاد شود، حرکت‌ها ایجاد شود و نسل‌ها و ادیان و خرده‌فرهنگ‌ها باید ساماندهی و سازماندهی شوند. البته متناسب با انفتاحی که از آن طرف ایجاد می‌شود. چون ما برنامه‌ریزی نمی‌کنیم، از آن طرف برنامه‌ریزی می‌شود. برای مثال، ما در ظهور حضرت چه نقشی داریم؟ این خود حضرت هستند که ظهور می‌کنند. ظهور یعنی ظهور حقیقتِ آن کلمه غیبی. البته ما باید خودمان را آماده کنیم و اقدامات ما باید متناسب با تجلیاتِ آن طرف باشد. اصلاً معنی علائم ظهور همین است. یعنی ما باید بفهمیم که در کدام موقف هستیم تا خود را متناسب با آن موقف و برای حوادث بزرگ مهیا کنیم. چون اصل حوادث بزرگ از آن طرف شکل می‌گیرد و ما باید متناسب با گشایشی که از آن طرف شکل می‌گیرد، موقعیت را بفهمیم و عمل کنیم و عقب نیفتیم. ممکن است الآن ظرفیت شریک کردن ادیان دیگر را در زیارت اربعین نداشته باشیم ولی ظرفیت یکدست کردن جامعه شیعه و ایجاد همدلی و همفکری حول اربعین را داریم. یعنی زیارت اربعین را به سفری تبدیل کنیم که نقطه مقابل گردشگری غربی باشد. گردشگری بستر توسعه غربی است که در دنیا نمونه‌هایی برای آن معیّن کرده‌اند که همان شهرهای اصلی دنیای غرب هستند. ما عوض آن، زیارت را داریم که بستر تحقق جامعه مهدوی است. باید دید بستر این کار چقدر آماده است تا به همان اندازه زیارت را در مقابل گردشگری سامان داد.» ____________________________ @farizatolhoseyn