💠 ✅ # معيار ذكر 🔸ازمهم‏ترين وظايف انسان ذكر و ياد خداست، اما نه به زبان تنها؛ بلكه در زبان وقلب و عمل. 🌸امام صادق عليه السلام مى‏فرمايد: مَنْ كَانَ ذَاكِراً لِلَّهِ عَلَى الْحَقِيقَةِ فَهُوَ مُطِيعٌ وَ مَنْ كَانَ غَافِلًا عَنْهُ فَهُوَ عَاصٍ وَ الطَّاعَةُ عَلَامَةُ الْهِدَايَةِ وَ الْمَعْصِيَةُ عَلَامَةُ الضَّلَالِ وَ أَصْلُهُمَا مِنَ الذِّكْرِ وَ الْغَفْلَةِ؛ كسى كه به حقيقت به ياد خداوند است مطيع است و آن كس كه از خدا غافل است عاصى و گناهكار مى‏باشد. اطاعت نشانه هدايت است و معصيت علامت گمراهى و منشأ آن دو ياد خدا بودن و از خدا غافل شدن است. 📚مستدرك‏الوسائل، ج 12، ص 6. 🌸امام صادق عليه السلام فرمود: مقصود از ذكر، به ياد داشتن خدا هنگام اطاعت و معصيت است. 📚بحارالأنوار، ج 93، ص 154. 🌸پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: مَنْ أَطَاعَ اللَّهَ فَقَدْ ذَكَرَ اللَّهَ وَ إِنْ قَلَّتْ صَلَاتُهُ وَ صِيَامُهُ وَ تِلَاوَتُهُ لِلْقُرْآنِ وَ مَنْ عَصَى اللَّهَ فَقَدْ نَسِي‏اللَّهَ وَ إِنْ كَثُرَتْ صَلَاتُهُ وَ صِيَامُهُ وَ تِلَاوَتُهُ لِلْقُرْآنِ؛ ▫️كسى كه خدا را اطاعت كند، در حقيقت، به ياد خداست؛ هر چند نماز و روزه و تلاوت قرآن او كم باشد، و كسى كه خدا را معصيت كند خدا را فراموش نموده، گر چه نماز و روزه و تلاوت قرآنش فراوان باشد. 📚وسائل‏الشيعة، ج 15، ص 256.