شیطان با روش‌های مختلف و زیرکانه‌ای انسان را به ناامیدی سوق می‌دهد. این روش‌ها شامل موارد زیر است: 1. بزرگ‌نمایی گناهان گذشته: شیطان گناهان گذشته انسان را به یاد او می‌آورد و به او القا می‌کند که خداوند او را نمی‌بخشد. در حالی که خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: «بگو ای بندگان من که بر خود ستم کرده‌اید، از رحمت خداوند ناامید نشوید؛ زیرا خداوند همه گناهان را می‌آمرزد.» (سوره زمر: 53) 2. ایجاد شک در رحمت خداوند: شیطان تلاش می‌کند انسان را متقاعد کند که خداوند رحمت و بخشش بی‌نهایت ندارد یا او شایسته آن نیست. این در حالی است که رحمت خداوند بسیار گسترده است و همیشه راه توبه باز است. 3. تمرکز بر ضعف‌ها و شکست‌ها: با یادآوری ضعف‌ها و شکست‌های فرد، شیطان او را از تلاش برای پیشرفت و جبران بازمی‌دارد. این باعث می‌شود فرد احساس کند توانایی تغییر و موفقیت را ندارد. 4. ایجاد یأس از دعا و توبه: شیطان ممکن است به انسان القا کند که دعا کردن یا توبه فایده‌ای ندارد، در حالی که خداوند بارها به بندگانش وعده داده که دعای آنان را می‌شنود و می‌پذیرد. 5. مقایسه با دیگران: شیطان گاهی فرد را به مقایسه خود با دیگران وا می‌دارد و او را به این باور می‌رساند که دیگران بهتر و موفق‌تر هستند و او هیچ امیدی برای پیشرفت ندارد. 6. تحریف درک از عدالت الهی: شیطان ممکن است فرد را به این فکر وادارد که مشکلات زندگی‌اش نشان‌دهنده خشم خداوند است، در حالی که سختی‌ها و آزمایش‌ها بخشی از حکمت الهی هستند و می‌توانند وسیله‌ای برای رشد و تقرب به خدا باشند. برای مقابله با این وسوسه‌ها، انسان باید به وعده‌های الهی ایمان داشته باشد، رحمت خدا را باور کند، و همواره به تلاش و امید ادامه دهد. ذکر خدا، خواندن قرآن، و مشورت با افراد مؤمن نیز در این مسیر بسیار کمک‌کننده هستند. .