نکته قرآن، هستى را به دو بخش تقسيم مى كند: و . به كلّ هستى ايمان دارند، ولى ديگران تنها آنچه را قبول مى كنند كه برايشان محسوس باشد. حتّى توقّع دارند كه خدا را با چشم ببينند و چون نمى بينند، به او ايمان نمى آورند. چنانكه برخى به حضرت موسى گفتند: «لن نؤمن لك حتّى نَرى اللّه جهرة» ما هرگز به تو ايمان نمى آوريم، مگر آنكه خداوند را آشكارا مشاهده كنيم. اين افراد درباره ى قيامت نيز مى گويند: «ما هى الاّ حياتنا الدنيا نموت و نحيا و ما يهلكنا الاّ الدّهر» جز اين دنيا كه ما در آن زندگى مى كنيم، جهان ديگرى نيست، مى ميريم و زنده مى شويم و اين روزگار است كه ما را از بين مى برد. چنين افرادى هنوز از مدار حيوانات نگذشته اند و راه شناخت را منحصر به محسوسات مى دانند و مى خواهند همه چيز را از طريق حواسّ درك كنند. متّقين نسبت به جهان غيب ايمان دارند، كه برتر از علم و فراتر از آن است. در درونِ ايمان، ، ، ، و نهفته است، ولى در علم، اين مسائل نيست. @lahazate_talaei_ketabkhani