امام صادق(علیه‌السلام) در رابطه ثواب و عظمت حج فرمودند: «شخصی به دیدن رسول خدا(صلّی‌الله‌علیه‌وآله) آمد و گفت: من برای انجام حج حرکت کردم، اما به مقصد نرسیدم و از این بهره بزرگ محروم شدم، اکنون ثروت بزرگی در اختیار من است، مال خود را در چه برنامه‌ای خرج کنم تا تلافی حج شود و سودی همانند ثواب حج ببرم؟ رسول اسلام(صلّی‌الله‌علیه‌وآله) به او نگاهی کرد و فرمود : به کوه ابوقبیس بنگر، اگر این کوه برایت طلای سرخ شود و آن را در راه خدا خرج کنی به ثواب یک حاجی نخواهی رسید. حاجی به هنگام تدارک سفر هر چه از جا بردارد و آن‌چه بر زمین بگذارد، برای او ده حسنه نوشته می‌شود و ده گناه بخشیده می‌گردد و ده درجه به او می‌رسد و همین که سوار مرکب گردد، به هر گامی که برمی‌دارد خداوند برایش به مثل آن‌چه گفتم می‌نویسد. همین که طواف خانه‌ی حق کند از گناه خارج می‌گردد و چون سعی صفا و مروه نماید، از معاصی پاک شود و به هنگام وقوف به عرفات از ذنوب خود خارج گردد و به خاطر رمی جمرات بی‌گناه می‌شود. سپس به آن مرد فرمود: «آن‌چه از ثواب و پاداش برای یک حاجی فراهم می‌شود، کجا برای تو به دست خواهد آمد.» وسائل الشیعة، ج 11، ص 113