🔆 امیرالمؤمنین عليه السلام: ✍️ كم مِن صائمٍ لَيسَ لَهُ مِن صِيامِهِ إلاّ الجُوعُ و الظَّمَأُ، و كم مِن قائمٍ ليسَ لَهُ مِن قِيامِهِ إلاّ السَّهَرُ و العَناءُ، حَبَّذا نومُ الأكياسِ و إفطارُهُم! 💠 بسا روزه‌دارى كه از روزه‌اش جز گرسنگى و تشنگى نصيب نگردد و بسا شب زنده‌دارى كه از عبادت شبانه‌اش جز رنج و بى‌خوابى بهره‌اى نبرد، زهى خواب زيركان [عارف] و روزه نگرفتن آنان! ✍️ در راستای این حکمت ارزشمند در آیه ۳ سوره «غاشیه» مطلبی مهم است. آنجا که حال عده‌ای مجرمان شرح داده می‌شود و مى‌فرماید: 💠 «(عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ)؛ پیوسته عمل کرده و خسته شده‌اند (و نتیجه‌اى نگرفته‌اند)» و دلیلش آن است که نه معرفت کافى براى عمل داشتند نه شرایط آن را رعایت کردند و نه موانع آن را برطرف نمودند و حتى گاهى با اعمال ناشایست خود اگر بهره‌اى هم از اعمال پیشین برده بودند آنها را حبط و باطل نمودند. 🔹 در روایات اسلامى تأکید زیادى بر آداب نماز و روزه و سایر عبادات شده است تا عبادات افزون بر عمل به تکلیف، به درجه قبولى در نزد پرورگار برسد. 🔺 کلام حکیمانه فوق ناظر به تمام این امور نیز هست؛ کسانى که روزه مى‌گیرند؛ اما انواع گناهان را درحال روزه انجام مى دهند؛ ظلم مى‌کنند، مال مردم مى‌خورند، آبروى مسلمانان را مى‌ریزند و با غیبت و تهمت افراد بى‌گناه را آزار مى‌دهند به یقین این گونه اشخاص از روزه خود جز گرسنگى و تشنگى بهره‌اى نمى‌برند. https://eitaa.com/lashkar_sayberi_montazeran_zohor