✅ قاعده لاضرر و حفظ محیط زیست🍃 ✨به مناسبت روز جهانی محیط زیست✨ 🟢 بخشی از بیانات آیت‌ﷲ احمد مبلّغی با موضوع «کاربردی سازی گزاره‌های فقهی؛ امکان سنجی، ساحت‌ها و روش‌ها» پیرامون ارتباط کاربردی سازی قواعد فقهی و حفظ محیط زیست از نظر می‌گذرد: 🔸اگر از فقه سنتی سؤال کنند که چنانچه فردی زباله خودش را که محتوی پلاستیک است، در کوچه یا خیابان یا بیابان یا ساحل دریا بیندازد، حرام است؟ خیلی سخت است که بگوید حرام است؛ و می‌گوید: این چه ضرری دارد؟! پلاستیک چه ضرری دارد؟ 🔸اما نگاه کاربردی سازی گزاره‌های فقهی می‌گوید: این ضرر، فرآیندی شده. اینجا ضرر این طور نیست که تک و موردی باشد؛ فرآیندی است؛ یعنی وقتی من پلاستیک را می‌اندازم و پلاستیک در جامعه به وفور در اختیار همه است و فرهنگ از روی همخوانی شکل می‌گیرد یعنی دیگری می‌بیند من می‌اندازم او هم می‌اندازد؛ پس من با این عمل، بخشی از یک فرآیند اضرار به محیط زیست هستم؛ آن هم با ابعاد خطرناک. 🔸وقتی شما ضرر را فرآیندی تعریف می‌کنید، می‌بینید که از انداختن یک پلاستیک حتی یک نفر آزرده می‌شود و شما به عنوان یک عنصر فعال در یک فرآیندی قرار می‌گیرید که دیگران را هم با این کارتان دعوت می‌کنید به این کار و ممکن است در یک زمان ده‌ها و صدها نفر این کار را بکنند و شما هم بخشی از این فرآیند آسیب زدن به محیط زیست هستید. 🔸آنوقت براساس لاضرر می‌توانید این کار را حرام به حساب بیاورید. @feghhemohitezist