توشه‌ی فردامون اینه که؛ این غزل جناب حافظ رو باتوجه به عشق به خدا بخونیم.👇 صبح است ساقيا قدحی پرشراب کن دور فلک درنگ ندارد شتاب کن زان پيشتر که عالم فانی شود خراب ما را ز جام باده گلگون خراب کن خورشيد می ز مشرق ساغر طلوع کرد گر برگ عيش می‌طلبی ترک خواب کن روزی که چرخ از گل ما کوزه‌ها کند زنهار کاسه سر ما پرشراب کن ما مرد زهد و توبه و طامات نيستيم با ما به جام باده صافی خطاب کن کار صواب باده پرستيست حافظا برخيز و عزم جزم به کار صواب کن حضرت آقا مدظله العالی در آیین بازگشایی کنگرۀ بین‌المللی حافظ، این قضیه را نقل می‌فرمایند که: «مرحــوم حاج میرزا جــواد آقای ملکـــی، عــارف معروف دورۀ قبل از ما که یکی از سوختگان و مجذوبان زمان خودش بوده و بزرگانی را تربیت کرده، در قنوت نماز شب می‌خوانده: زان پیشتــر کــه عالم فــانی شــود خراب مــا را ز جــام بــادۀ گلگون خــــــراب کن» 🌍