آسمان بار امانت نتوانست کشیـد قرعه فال به نام من دیوانه زدند! این بیت حافظ اشاره داره به آیه ۷۲ سوره احـزاب: إِنَّا عَرَضْـنَا الْأَمَـانَةَ عَلَى السَّمَـاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَ.......ۖ إِنَّهُۥ كَانَ ظَلُومٗا جَهُولٗا. خداوند می‌فرماید:«امانتی که ما به آسمان و زمین عرضه کردیم و اون‌ها از پذیرفتنش سر باز زدن و نتونستن بارش رو بر دوش بکشند، فقط انسان پذیرفت و این امانت رو برداشت و... امانتی که توی این بیت حافظ هم بهـش اشـاره میشه؛ هـمون عشق و معرفت خداست که فقط انسان به مقام معرفت و عشق حق میرسه. و این کار انسان شایسته‌ی مدح و تعریف هست! پس تصور نکنیم ظلوم و جهول بودن انسان بخاطر برداشتن این بار امانت بوده، بلکه به دلیل نداشتـن حد یقف در انسـان هسـت که همیشه انسان از حد خودش فراتر میره و به حدی خاص متوقف نمیشه. با این تفسیر این تعبیر مدح اوست. #مهنا🍯