دوم فروردین سال ۱۳۴۲ مصادف شد با شهادت امام صادق ع!
طبق رسم هر ساله، مراجع تقلید قم در بیوت یا مدارس خود مجالس عزاء برپا میکردند.
اما عزاداری آن سال یک تفاوت جدی با سالهای گذشته داشت، طبق اسناد موجود، تیمسار حسن پاکروان رئیس وقت ساواک به منطقه قم طی نامه ای نسبت به برگزاری بعضی مجالس عزاء که در آن احتمال انتقاد به لوایح ششگانه انقلاب سفید شاهنشاه میرود اعلام خطر کرد و درخواست برهم زدن آنها را داشت.
تیمسار مبصر، جانشین وقت شهربانی کل کشور هم در خاطرات خود از اعلامیه طلاب قم مبنی بر شرکت مردم در تظاهرات مخالفت با لوایح یاد میکند که برای پهلوی، بسیار قم را در آن ایام مشنج نشان میداد.
تدبیر دولت طاغوت این شد که در سه مجلس اصلی قم با حضور لباس شخصی ها، جلسه را بر هم زده و از فرصت برای سرکوب گسترده طلاب و زهر چشم گرفتن استفاده نمایند.
مجلس اول، بیت امام خمینی بود که با ابتکار امام مبنی بر دامن نزدن به تحریکات، جلسه به بلوا کشانده نشد.
مجلس دوم، مدرسه حجتیه که با پادرمیانی بعضی از پهلوان های قم در قبال صداهای بی جای صلواتِ تحریک برانگیز و انتقال مجتهدین به مقبره آیت اله حجت، فتنه خاموش شد.
اما مجلس سوم که علی رغم گوشزد کردن خطر توسط امام و برخی مراجع توسط آیت اله گلپایگانی در مدرسه فیضیه برقرار شده بود، نهایتا در انتهای منبر دوم با تحریکات لباس شخصی ها و درخواست صلوات برای سلامتی شاه به آشوب کشیده شد و با ورود سربازان گارد و ارتش که طبق شهادت حاضرین در ۶ کامیون پشت درب فیضیه آماده بودند، کار به جرح و ضرب طلاب کشیده شد و تعدادی از طلاب در این حمله دژخیمانه به شهادت رسیدند.
@tarikh_talebe