💠 سالک الهی 🔸 یکی از درجات ایمانی از امام معصوم (علیه السلام) است که «مَنْ مَاتَ وَ لَمْ یعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیة»؛[1] اگر انسان در مقام نسبت به امام برنیاید و یا ـ معاذالله ـ در مقابل امام بخواهد سرکشی و طغیان و بغی داشته باشد چنین انسانی هم در حقیقت دارای کفر است. انسانی که نسبت به امام زمان خودش جاهل باشد یا انسانی که اهل فسق و انحراف عملی باشد اهل گناه باشد در حقیقت اینها هم از اقسام محسوب می شوند. بنابراین گناه, معصیت و نافرمانی مثلاً در قرآن آمده است که آن کسی که را انجام ندهد از کافران است. این کفر، است ممکن است انسان اعتقاد به داشته باشد؛ اما تنبلی کند معصیت کند و بی توجهی داشته باشد بسیار خطرناک است بسیار انسان را در محل و مهبَط سقوط قرار می دهد اما در عین حال مصطلح که ضروری دین را بخواهد انکار بکند نیست; طبعاً این کفر عملی ممکن است انسان را از آن ایمان اعتقادی هم سلب بکند: ﴿الَّذینَ أَساؤُا السُّوای‏ أَنْ كَذَّبُوا بِآیاتِ اللَّهِ﴾[2] تکذیب از آن اول که نیست اول احیاناً گناه صغیره است، بعد ـ معاذالله ـ گناه کبیره است، بعد کم کم فسق حاصل می شود و فسق انحراف ایجاد می کند که انسان را ـ معاذالله ـ به تکذیب می رساند. فالیحزم السالک و الیراقب ٭٭٭ ایمانه بسنخها لم یشب[3] 🔸 انسان سالک برای اینکه دین خود را و ایمان خود را به درجه بالا نگه بدارد باید که اهل حزم باشد باشد در مقام عمل اهل فسق و انحراف و عصیان نباشد اهل استبداد نباشد خود استبداد ریشه در ایمان به طاغوت دارد و کفر را برای انسان می آورد انسانی که اهل منیت است اهل غرور است اهل خودپسندی است و در مقابل نظر دیگران خاضع نیست فقط و فقط نظر خود را رأی خود را دارد دیکته می کند و دُگم را و به اصطلاح استبداد را برای خودش به ارمغان آورده این انسان بداند که در حقیقت در محل سقوط و مهبَط سقوط است؛ لذا فرمود که «فالیحزم السالک و الیراقب»؛ باید اهل احتیاط باشد و همه این مواردی که بیان شده است را از آن دوری کند «ایمانه بسنخها لم یشُب»؛ که شائبه این کفر در او نباشد. [1]. وسائل الشیعة، ج‏16، ص246. [2]. سوره روم، آیه10. [3]. شرح منظومه, (ملّا هادی سبزواری), ج5, ص265. ◀️ سلسله مباحث اخلاقی تاریخ: 1399/09/13 🆔 @m_vaezjavadi