امام شخصیت جاودانی است که همواره اندیشه‎های ایشان دل‎ها را تسخیر می‎کند و همگان متوجه چنین شخصیتی هستند و باید در تبیین این شخصیت و جایگاه آن در حوزه مسائل فکری و فرهنگی و تمدنی جهان اسلام، به‌خصوص مکتب تشیع فکر اساسی بشود. در تبیین شخصیت ایشان، امام پژوهی لازم داریم. عده‎ای باید درباره شناخت هر چه بهتر شخصیت امام، وارد صحنه بشوند و درباره این شخصیت، تحقیق و پژوهش کنند. آن چیزی که مبدأ حرکت و نهضت انقلاب شد، وجود شخص امام و شناسایی آن به دست مردم بوده است. شخصیت امام قطع‎نظر از این حرکت عظیم مردمی که خود ایشان آن را به وجود آورد، ویژگی‎هایی داشت که می‌توان درباره آن ویژگی‎ها گفت‎وگو کرد... یکی از مهم‎ترین اندیشه‎های امام رضوان الله تعالی علیه، اسلامیت در کنار جمهوریت بوده که چنین امری سابقه نداشته است. ممکن است ما بگوییم که به لحاظ پیشینه تاریخی اسلام، مسئله بیعت و … مطرح بود، اما با نگاه امروزی تعبیر «جمهور» متفاوت با آن تعابیر سنتی مثل بیعت است. امام هم با این تعبیر، رویکرد واقعی داشت و می‎خواست که جمهور به معنای واقعی جمهور به صحنه بیاید. امام این موفقیت را برای اسلام مثل روز می‎دید... مفهومی که امام از جمهور و مردم اراده می‎کرد، با حقیقت کلمه آن‎ها همراه بود. امام با متن مردم ارتباط داشت و حضور مردم را در صحنه کاملاً ضروری می‎دانست و از جمله عبارت‎هایی که امام زیاد آن را به کار می‎برد، این بود که همه باید در صحنه باشند. #امام_خمینی #استاد_مرتضی_جوادی_آملی 🆔 @m_vaezjavadi