امام شخصیت جاودانی است که همواره اندیشههای ایشان دلها را تسخیر میکند و همگان متوجه چنین شخصیتی هستند و باید در تبیین این شخصیت و جایگاه آن در حوزه مسائل فکری و فرهنگی و تمدنی جهان اسلام، بهخصوص مکتب تشیع فکر اساسی بشود. در تبیین شخصیت ایشان، امام پژوهی لازم داریم. عدهای باید درباره شناخت هر چه بهتر شخصیت امام، وارد صحنه بشوند و درباره این شخصیت، تحقیق و پژوهش کنند. آن چیزی که مبدأ حرکت و نهضت انقلاب شد، وجود شخص امام و شناسایی آن به دست مردم بوده است. شخصیت امام قطعنظر از این حرکت عظیم مردمی که خود ایشان آن را به وجود آورد، ویژگیهایی داشت که میتوان درباره آن ویژگیها گفتوگو کرد...
یکی از مهمترین اندیشههای امام رضوان الله تعالی علیه، اسلامیت در کنار جمهوریت بوده که چنین امری سابقه نداشته است. ممکن است ما بگوییم که به لحاظ پیشینه تاریخی اسلام، مسئله بیعت و … مطرح بود، اما با نگاه امروزی تعبیر «جمهور» متفاوت با آن تعابیر سنتی مثل بیعت است. امام هم با این تعبیر، رویکرد واقعی داشت و میخواست که جمهور به معنای واقعی جمهور به صحنه بیاید. امام این موفقیت را برای اسلام مثل روز میدید... مفهومی که امام از جمهور و مردم اراده میکرد، با حقیقت کلمه آنها همراه بود. امام با متن مردم ارتباط داشت و حضور مردم را در صحنه کاملاً ضروری میدانست و از جمله عبارتهایی که امام زیاد آن را به کار میبرد، این بود که همه باید در صحنه باشند.
#امام_خمینی
#استاد_مرتضی_جوادی_آملی
🆔
@m_vaezjavadi