❇️ برخی عزیزان و بزرگواران که در جبهه انقلاب و اسلام هستند ،نقدهایی را پیرامون این نقد ما فرمودند که با جان و دل می پذیریم و روی چشم های خود می گذاریم ، مطالب اصلی را در شخصی به این عزیزان گفتیم و نیازی نیست اینجا بگوییم چون دیگر حقیقتا نمی خواهم به این بحث بپردازم اما چند نکته را فقط از باب حسن ختام خدمت همه عزیزان انقلابی می گویم ، انشالله به درد همه من و شما بخورد 1️⃣ اگر عزیزی ، آمده و مطلبی را علنی آن هم در صدا و سیما گفته ، دیگر نقد علنی او ، نه تنها گناه نیست، بلکه حتی مصداق تخریب و غیبت هم نیست ، اگر موازین نقد علمی رعایت شود . بله ، اگر استاد عزیزی، مطلبی را در جلسه ای خصوصی بگوید که علنی نشده ، قطعا آنجا نقد علنی آن استاد انقلابی کاری زشت است و تخریب و حتی مصداق غیبت ، اما وقتی چیزی علنی شد ، نقد علنی آن هیچ ایرادی ندارد ، بحث این استاد عزیز هم در صدا و سیمای ملی بود ، نه پستوی آشپزخانه و جمع خصوصی!!! 2️⃣ برخی عزیزان گفتند چرا در خفا ، تذکر ندادید ، که در جواب هم مورد بالایی را در جواب این عزیزان می گویم و هم اینکه همین الانی که شما عزیزان این متن را می خوانید ، بنده چندین و چند اشتباه فوق العاده فاحش و غیرعلمی از برخی اساتید انقلابی دیده ام و در خفا و با پیامک به آنها تذکر دوستانه دادم ، چون آن اشتباه عزیزان هنوز رسانه ای نشده ، هنوز ضد انقلاب و ضد اسلام از آن سوء استفاده نکرده اند، تذکر دوستانه دادیم که دیگر جایی آن مطلب اشتباه یا حدیث جعلی و اشتباه را نگویند پس عزیزان فکر نکنند ما منتظر هستیم کسی اشتباه کند و بعد بیاییم او را نقد کنیم! نه ، اصلا، تا وقتی ایرادی علنی نشده ، ما هم هیچوقت آن را علنی نمی کنیم، هرچند برخی ایرادات علنی شده را هم نقد نمی کنیم، چون ارزشش را ندارد ، مثلا چند وقت قبل یک استاد انقلابی در تلویزیون ، حدیثی از اهل سنت را خواند درباره حجاب و به آن استناد کرد، در حالیکه آن حدیث طبق خود مبانی اهل سنت هم ضعیف است ، چه برسد به تشیع اما ما هیچ وقت نقد نکردیم ، چون ارزشش را نداشت و جنبه تخریب آن بالا بود اما خدا می داند اگر روزی ضد انقلاب ها و ضد اسلام ها به آن اشتباهات فاحش دسترسی پیدا کنند ، چه بهانه هایی پیدا می کنند برای تخریب اسلام 3️⃣ برخی عزیزان واقعا دلسوز و مومن هم فرمودند وقتی ضدانقلاب علیه آن استاد انقلابی هجمه کرد، دیگر شما نباید همزمان ورود پیدا می کردید که در جواب به این افراد می گوییم ضد انقلاب ، به انقلاب و امام هجمه وارد کرد یا آن استاد؟ قطعا به امام و انقلاب در حقیقت آنها از آن حرف آن استاد سوء استفاده کردند برای تخریب انقلاب و امام پس در اینجا باید من و شما وارد شویم و آن استاد محترم را نقد کنیم تا تخریبی علیه انقلاب و امام نباشد ما آن استاد را نقد کردیم، اما ضد انقلاب، اصل انقلاب و امام را ، پس توجه کنید فرق این دو را هزاران هزار امثال بنده و استاد فلانی و فلانی و فلانی و همه دلسوزان انقلاب باید فدا شویم تا تخریبی علیه اصل انقلاب نباشد ، بین آبروی انقلاب و فلان استاد ، قطعا آبروی انقلاب بالاتر است ، هرچند با نقد علمی هم هیچ کسی بی آبرو نمی شود وقتی الان دارد اصل انقلاب تخریب می شود، ما بیاییم و سکوت کنیم و بگوییم کاری نکنیم چون آن استاد تخریب می شود؟ این دیگر چه منطقی هست؟ آبروی اسلام بالاتر است یا آبروی فلان سخنران؟ وقتی سخنرانی مطلبی غلط یا حدیثی غلط می گوید ما باید در اینجا وارد شویم و بگوییم که ایشان این مطلب را اشتباه گفت و اشتباه ایشان را پای اسلام و انقلاب ننویسید 👈 ادبیات شیخ مفید در نقد کتاب اعتقادات شیخ صدوق را خواندید؟ 👈 الفاظ تندی که ابن ادریس حلی در نقد شیخ طوسی به کار برده است را دیده اید؟ 👈 ادبیات واقعا تند جناب محقق کرکی در کتاب جامع المقاصد در نقد برخی علما را مشاهده فرمودید؟ 👈 همه این افراد عالم بودند و از علمای بزرگ اسلام ، اما هیچوقت پیش خود نمی گفتند که الان که فلان عالم که می خواهم او را نقد کنم زنده نیست، نقدش نکنم! یا اینکه اگر نقدش کنم ، دشمنان می خوانند و سوء استفاده می کنند!! نخیر ، هیچ کدام از این حرفها را نزدند، چرا؟ چون آبروی اسلام بالاتر از آبروی هرکسی هست همان طور که شیخ فضل الله نوری، با بصیرت ترین عالم زمان مشروطه، جلوی اشتباهات دو نفر از فقهای بزرگ آن دوران ایستاد و جالب اینجاست که طلاب امروزی ما ، در حوزه علمیه کتابهای آن دو فقیه را می خوانند! شیخ دید پای اسلام در میان است، پس آبروی اسلام بالاتر از آبروی آن دو فقیه بوده 👈 ایکاش این رویه بین دوستان انقلابی ما جا بیوفتد کتابهای شهید مطهری پر است از نقد های علمی به دیگران، هم مسلمانان هم غیرمسلمانان آیا ایشان پیش خودش می گفت اگر من فلان عالم را نقد کنم ، بعدا کتابم دست ضدانقلاب ها می افتد ، پس بهتر است نقد نکنم؟