🎬 پاسخ به شبهه حضور امام حسن (ع) و امام حسین(ع) در جنگ ایران و اعراب ( قسمت اول) 🔰 همیشه دشمنان اسلام و عده ای باستان پرست، این چماق را بر سر مذهبی ها می کوبند که امامان شما به ایران حمله کردند و ایرانی ها را به کشتن دادند و ایران عزیز را غارت کردند و... 🔰 امشب می خواهیم یک بار برای همیشه، پاسخ محکم و مستند به این شبهه بدهیم تا سیه رو شوند این مدعیان دروغین! 👈 اما من قبل از اینکه پاسخ دهم، می خواهم یک مچ گیری تاریخی به شما یاد بدهم😊 🔰 نکته اول چون عمده جنگ های ایران با مسلمانان در زمان خلیفه دوم، عمر بن خطاب ، رخ داد ، این افراد فکر می کنند که حضور امام حسن و حسین(ع) هم در زمان همین جنگ ها بود که کاملا غلط محض است و آن جنگ در زمان عثمان خلیفه سوم بود که ان شالله توضیح خواهم داد. 🔰 نکته دوم این که این افراد که خودشان را هم خیلی خیلی با سواد می دانند، فکر می کنند که بین ایران و مسلمین فقط یک جنگ ، آن هم زمان عمر ، رخ داده که این هم اشتباه محض است و چندین جنگ بین اعراب و ایرانیان، بعد از رحلت رسول الله(ص) رخ داد ، از جمله جنگ جسر، جنگ ذات السلاسل، جنگ نهاوند و... که در برخی از این جنگ ها، ایرانیان پیروز شده اند. 👈 این دو مورد مچ گیری را خدمت شما عزیزان عرض کردم برای اینکه در همان ابتدای بحث با این افراد، بی اطلاعی آنان از مباحث تاریخی را به آنان گوشزد کنین تا اینقدر پز روشنفکری و با سوادی ندهند تا دیگر جرات نکنند جوری صحبت کنند که انگار تمام 16 جلد ترجمه تاریخ طبری و تاریخ یعقوبی و.... خوانده اند و ریز به ریز تحلیل کرده اند!!! 👈 در ابتدای بحث با این افراد، با همین دو مورد، می توانید برتری منطقی را از آن خود کنید و طرف مقابل را روشن کنید که شیعه اهل بیت(ع) ، اهل مطالعه و تحقیق است و با سند از ائمه خود دفاع می کند ، نه اینکه بخواهد دروغ های فضای مجازی را بدون تحقیق باور کند. 💠 اما حالا برویم سراغ اصل مطلب، شاید یکی برگردد بگوید اصلا مهم نیست در زمان کدام خلیفه جنگ رخ داده ، مهم این است که این دو امام در جنگ با ایرانیان شرکت داشته اند!!! 👈 بنده جواب ها را برای راحتی کار با شماره ، دسته بندی می کنم تا خواندنش راحت باشد.👇👇👇 1️⃣ این مطلب در کتاب تاریخ طبری عربی در آدرس ج4،ص 269 و در کتاب ترجمه شده که بنده عکسش را قرار دادم و از روی آن مطالعه می کنم در آدرس ج 5 ص 2116 ، ترجمه آقای پاینده ، چاپ 1353 ، آمده است. همان طور که در عکس شماره (1) می بینید. 2️⃣ قضیه از این قرار است که در سال 30 هجری قمری ، عثمان لشکری را به فرماندهی سعید بن عاص، به ایران می فرستد برای جنگ. از افرادی که همراه او بودند، نام امام حسن (ع) و امام حسین(ع) هم دیده می شود. اکثر افرادی که با اهل بیت دشمنی دارند و می خواهند جوانان ما را از اهل بیت دور کنند، به همین گزارش استناد می کنند. اما جالب اینجاست که اصول کار علمی را نمی دانند، در نقل های تاریخی هم مثل نقل های حدیثی ، باید نگاه کرد چه کسی این قضیه را نقل می کند و شخص راوی چه طور فردی است، اینکه طبری این را در کتابش آورده دلیل نمی شود حتما درست باشد، او در کتابش چیزهای دیگر هم آورده که قطعا نمی تواند درست باشد مثل این مورد که آن فرزندی که حضرت ابراهیم می خواست قربانی کند، حضرت اسحاق بود ، نه حضرت اسماعیل!!! متاسفانه مشکل برخی جوانان ما این است که فکر می کنند، یک کتابی که مشهور شده است، حتما حتما تمام آن معتبر و بدون غلط هم هست که واقعا این برداشت، غلط محض است. باید ببینیم طبری این قضیه را از قول چه کسی نقل می کند و احوال آنان را مورد بررسی قرار دهیم. 3️⃣ اگر متن عربی کتاب را ببینیم ، راویان این قضیه مشخص هستند، در ترجمه فارسی ، آقای پاینده ، فقط نفر آخر را نام برده یعنی حنش بن مالک ، اما راویان دیگر را نام نبرده. در متن عربی ، راویان به این قرار هستند که : 👈 حدثنى عمر بن شبه، قال: حدثنى على بن محمد، عن على بن مجاهد، عن حنش بن مالك، قال..... پس این نقل تاریخی ، تا خود جناب طبری، 4 واسطه و راوی دارد. حال برویم سراغ بررسی این افراد ناقل تاریخ. دو نفر مهمتر که در آخر سند هستند را مورد بررسی قرار می دهیم ، چون بررسی همین دو نفر ، اصل قضیه را مشخص می کند. 4️⃣ حنش بن مالک ، 👈 این فرد مجهول است و در کتبی که درباره اشخاص آمده اصلا نامی از او نیست و معلوم نیست چه کسی هست و چه شخصیتی دارد، پس به هیچ عنوان نمی توان به نقل یک فرد مجهول اعتماد کرد. علی بن مجاهد 👈 این فرد شدیدا در کتب اهل سنت، تضعیف شده و او را جعل کننده مطالب نامیده اند ، پس قطعا نمی توان به نقل او اعتماد کرد. از جمله اسناد اهل سنت درباره این فرد که او را آدم دروغگویی نامیده اند می شود به منابع زیر رجوع کرد تقريب التهذيب ، ج1 ص405 ، همان ج7 ص330 ، #معرفی_کتاب 👈 ادامه در پست پایین 👇👇👇 @ma_va_o