🔦 رهبر انقلاب: دلم برای رئیسی سوخت! میان شعله ها بستی دخیلِ آخر خود را که از تبریز تا مشهد کشاندی پیکر خود را چه مظلومانه غسلت داد باران در دل جنگل ز ابر و مِه کفن کردی به تن پا تا سر خود را صدایت می زند مردی به کوهستان، کجا هستی نمی داند که پایان داده آتش آذر خود را کتاب عمر تو هرگز ندارد صفحه‌ی آخر گشودی در دل تاریخ ایران دفتر خود را شهید راه خدمت را گرفته در بغل مولا به پایان میرساند اضطراب نوکر خود را کنار علقمه رفته گریز روضه‌ی مجلس همانجا که صدا میزد حسین‌آب آور خود را https://eitaa.com/maahedoon_mohammadi