جان ابراهیم باید تا به نور بیند اندر نار فردوس و قصور جانی باید مانند جان حضرت ابراهیم (ع) باشد تا نور معرفت در میان آتش، بهشت و کاخ ها را مشاهده کند. پایه پایه بر رود بر ماه و خور تا نماند همچو حلقه بند در و پله پله بر فراز ماه و خورشید بالا رود و مانند حلقه در،وابسته به در نباشد. انسانی که دارای روح ابراهیمی باشد. درجات و مراتب کمال معنوی را یکی پس از دیگری می پوید و هرگز اسیر آن جهان مادّی نمی شود؛ چنانکه حلقه در، همیشه اسیر در است. ماه و خورشید، کنایه از نزدیکترین و دورترین مراتب کمال است. شرح مثنوی شریف استاد کریم زمانی 🌻💛