بسم الله الرّحمن الرّحیم
وَ نُريدُ اَن نَمُنَّ عَلَي الَّذينَ استُضعِفوا فِي الاَرضِ وَ نَجعَلَهُم اَئِ‍مَّةً وَ نَجعَلَهُمُ الوٰرِثينَ [سوره‌ی قصص آیه‌ی 5]
در طول تاریخ شاهنشاهی، ملت بزرگ ایران، خفیف شمرده شدند و این منّت نهادن خداوند متعال بر ما بود که در 12 فروردین 1358، با دست توانای خود که «قدرت مستضعفین» است، رژیم استکبار را در هم پیچید و ملت عظیم ما را ائمه و پیشوای ملت‌های مستضعف نمود، و با برقراری جمهوری اسلامی، وراثت حقه را بدانان ارزانی داشت تا رژیم طاغوتی را برای همیشه در زباله‌دان تاریخ دفن کنند.
پیش از آن، در تاریخ ایران چنین رفراندمی سابقه نداشت، که سرتاسر مملکت با شوق و شعف و عشق و علاقه به صندوق‌ها هجوم آورده و رأی مثبت خود را در آن ریخته باشند.
این روز مبارک و این همبستگی بی‌مانند، روز امامت امت و روز فتح و ظفر ملت، جمهوری اسلامی ایران است.
در 12 فروردین 1358 مردم ایران، رشد سیاسی و اجتماعی خود را به شرق و غرب ثابت کردند و با رأی قاطع به جمهوری اسلامی، حرکت به سمت برپایی حکومت عدل الهی را اعلام نمودند؛ حکومتی که در آن، جمیع اقشار ملت با یک چشم دیده شوند و نور عدالت الهی بر همه و همه به یک طور تابد، و باران رحمت قرآن و سنت بر همه کس به یکسان بارد؛ حکومتی که در آن اختلاف نژاد و سیاه و سفید و ترک و فارس و لر و کرد و بلوچ، مطرح نباشد و همه برادر و برابر باشند؛ حکومتی که در آن، فقط و فقط کرامت در پناه تقوا، و برتری به اخلاق فاضله و اعمال صالحه باشد؛ حکومتی که در آن فرقی بین زن و مرد و اقلیت‌های مذهبی و دیگران در اجرای عدالت نباشد.
12 فروردین، که روز نخستین حکومت الله در جهان معاصر است، از بزرگترین اعیاد مذهبی و ملی ماست. ما باید این روز را عید بگیریم و زنده نگه داریم. روزی که کنگره‌های قصر 2500 سال حکومت طاغوتی فرو ریخت، و سلطه‌ی شیطانی رخت بربست و حکومت مستضعفین که حکومت خداست به جای آن نشست.
مبارک باد روزی که نویدبخشِ نجات کشور از چنگال دشمن‌های داخلی و خارجی و چپاولگران و غارت‌پیشگان است.
اینک ما هستیم که باید این ارث الهی را با قدرت و قاطعیت حفظ کنیم و نگذاریم بقایای رژیم متعفنِ پیشین که همچنان در کمین نشسته‌اند و طرفداران دزدان بین‌المللی و نفتخواران مفتخوار در بین صفوف‌مان رخنه کنند.
آیا چنین کرده‌ایم؟
اینک ما هستیم که باید مقدرات خود را به دست بگیریم و مجال به فرصت‌طلبان ندهیم، و با قدرت الهی که مظهر آن، «جماعت» است، قدم‌های بعدی را برداریم.
آیا چنین کرده‌ایم؟
ملت پیروز و بزرگ ایران، در 12 فروردین 1358، با خون جوانان خود، حق خود را به دست آوردند، آیا ما این حق را عزیز شمرده‌ایم و واقعاً از آن تحت لوای اسلام و پرچم قرآن، پاسداری کرده‌ایم؟
آیا ما با تمام قوا، از اسلام و جمهوری اسلامی پاسداری نموده و انتظار امام خمینی از ملّت را به سهم خود، برآورده کرده‌ایم؟
آیا ما بدون وحشت از غرب و شرق، با استقلال فکر و اراده، در تقابل با فرم‌های غربی و غربزدگی، باقیمانده‌ی رژیم طاغوتی را که آثارش در بسیاری از شئون کشور ریشه کرده است، پاکسازی کرده‌ایم؟
آیا ما توانسته‌ایم ساختار فرهنگی و آموزشی و نظام قضایی و اداری کشور را بر پایه‌ی اسلام، متحوّل کنیم؟
آیا از نعمت وجود شریف رهبری معظم انقلاب اسلامی (حفظه الله تعالی) در مسیر برپایی حکومت عدل الهی چنان که شایسته و سزاوار بوده است، بهره برده‌ایم؟
روح امام (ره) و شهدا شاد!
یا علی
دوازدهم فروردین 1403
[با استفاده از پیام امام خمینی رحمَهُ الله تعالی در 12 فروردین 1358(صحیفه ی امام، ج6؛ صص452 و 453]
─┅─✵💠✵─┅─
@maarefiha
─┅─✵💠✵─┅─
🌐Sch.motahari.ac.ir