✡ منجی خواهی در یهود 🔸موعودِ یهود «مٰاشٖیَح» نامیده می‌شود. ماشیح یک کلمهٔ عِبری و معادل واژهٔ فارسی مسیحاست. به معنای «مَسح شده». در سنّت بنی اسرائیل؛ مقداری روغن بر سر پادشاهان می‌ریختند و مسح می‌کردند، لذا آن پادشاه را ماشیح می‌گفتند و اطاعتش را واجب می‌دانستند. ماشیح، ابتدا لقبِ پادشاهان بود و به تدریج به واژه و معنای نجات‌بخش برای آن‌ها تبدیل شد. 🔸تلمود، منبع سنّت شفاهی یهود، بارها به ماشیح و مأموریت او اشاره کرده است. اعتقاد به ظهور ماشیح، هنگام بدبختی‌های ملّی قوم یهود شدّت می‌یافته است. وقتی که ظلم و تعدی یک دولت فاتح که ملّت اسرائیل را به زیر سلطۀ خود داشت، غیر قابل تحمل می‌شد، یهودیان به پیش‌گویی‌هایی که در کتاب مقدّس درباره ظهور ماشیح شده است، توجه می‌کردند تا در روزهای پر از رنج در برابر شدیدترین سختی‌ها تاب بیاورند و نگذارند یأس و حرمان بر آن‌ها چیره شود. #منجی_در_ادیان 📙منجی در ادیان، شاکری، صفحه۳۶