«إِنَّا غَيرُ مُهمِلِينَ لِمُرَاعَاتِكُم وَ لَا نَاسِينَ لِذِكرِكُم...» زیباترین نجوای عاشقانه ای ست که می توان شنید؛ من حواسم به شما هست... هرگز فراموشتان نمی کنم... این جمله را مولایی به موالیش بگوید، جا ندارد مَوالی از شوق جان دهد؟ می دانید؟ ما در این بازیچه های دنیا پوستمان خیلی کلفت شده؛ نمی فهمیم این فراق چه بر سرمان آورده. حضرت ولی عصر ارواحنا له الفدا اگرچه از چشمان ما غایب است و در ظاهر کنارمان نیست؛ اما برایمان پیغام می فرستد؛ هر روز و هر لحظه پژواک جملاتش در عالم می پیچد که «شما تنها نیستید... من کنارتان هستم...حمایتتان می کنم... هرگز نمی گذارم نقشه های دشمنان حق و حقیقت به ثمر بنشیند...من گره هایی که به کارتان می افتد باز می کنم...» گوش ما مشغول چه شده که این پژواک را نمی شنود یا ساده از کنارش عبور می کند؟ سروصدای شلوغ بازار دنیا غافلمان کرده؟...