📜 از نامه‌هاى امام عليه السلام است به اهل مصر در آن هنگام كه مالك اشتر را براى زمامدارى آنها برگزيد‌. نامه در يك نگاه مى‌دانيم امام عليه السلام نامه‌اى به دست مالك اشتر داد كه برنامۀ عملى و روش كشوردارى را در زمينه‌هاى مختلف به او آموخت. اين نامه به عهدنامۀ مالك اشتر معروف شده كه نامۀ 53 از نهج‌البلاغه است و خواهد آمد. نامه‌هاى ديگرى نيز به اهل مصر - در آستانۀ فرستادن او به عنوان زمامدارى مصر - نوشت كه يكى از آنها اين نامه و ديگرى نامۀ 62 است. از تمام اينها مقام و شخصيت مالك به عنوان انسانى قوى و با ايمان و مدير و مدبر و مخلص و شجاع روشن مى‌شود. نامۀ مورد بحث در واقع از دو بخش تشكيل شده است: بخش اوّل، مدح و تمجيدى از مردم مصر است كه به حمايت از اسلام برخاستند در زمانى كه ظلم و فساد صحنۀ زمين را فرا گرفته بود و حق و عدالت از جامعۀ بشرى رخت بر بسته بود و منكرات و زشتى‌ها جوامع را آلوده ساخته بود. در بخش دوم به معرفى مالك به عنوان فردى بسيار ممتاز و داراى تمام صفاتى كه شايستۀ يك فرماندار و فرمانده است، مى‌پردازد و تعبيرات بسيار بلندى دربارۀ مالك مى‌فرمايد كه دربارۀ كمتر كسى ديگر شده و به دنبال آن به مردم مصر فرمان مى‌دهد قدر او را بشناسند و سر بر فرمانش دهند.