۲ ⃢📖 آن‌گاه امام عليه السلام در ادامۀ اين سخن به‌سراغ دو چيز مى‌رود كه آن‌ها را غير حق مى‌نامد، مى‌فرمايد: «طيره (فال بد) حق نيست و عدوى (اثرگذارى كسى بر ديگرى در امور خرافى نيز) حق نيست»؛ (وَ الطِّيرَةُ لَيْسَتْ بِحَقٍّ، وَ الْعَدْوَى لَيْسَتْ بِحَقٍّ).
اما «طِيرَة» به كسر طاء در اصل به معناى فال بد زدن است و چون اعراب به‌وسيلۀ پرندگان فال بد مى‌زدند اين واژه كه از مادۀ طير است به معناى فال بد به‌كار رفته، در برابر «تفأل» كه به معناى فال نيك است.
در قرآن مجيد نيز به‌طور مكرر واژۀ «طيره» در همين معنا به‌كار رفته كه مشركان خرافى‌مسلك در برابر پيامبران الهى به اين حربه متوسل مى‌شدند تا روحيۀ آن‌ها را تضعيف كنند و يا مردم را از اطراف آن‌ها پراكنده سازند.
در مورد موسى عليه السلام و يارانش مى‌فرمايد: « يَطَّيَّرُوا بِمُوسَى وَ مَنْ مَّعَهُ » هر گاه ناراحتى به فرعونيان مى‌رسيد آن را به شوم بودن موسى و همراهانش نسبت مى‌دادند.
در مورد قوم ثمود نيز مى‌فرمايد: « قَالُوا اطَّيَّرْنَا بِكَ وَ بِمَنْ مَّعَكَ »؛ گفتند: ما به تو و كسانى كه با تو هستند فال بد مى‌زنيم و شما را شوم مى‌دانيم» و پيامبر آن‌ها صالح عليه السلام در جواب آن‌ها گفت: « قَالَ طَائِرُكُمْ عِنْدَ اللّٰهِ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ تُفْتَنُونَ »؛ فال (نيك و) بد شما نزد خداست (و همۀ مقدّرات به‌قدرت او تعيين مى‌گردد)؛ بلكه شما گروهى هستيد فريب‌خورده».
و در جاى ديگر مى‌فرمايد: « قَالُوا طَائِرُكُمْ مَّعَكُمْ »؛ (رسولان) گفتند: «شومى شما از خودتان است».
به هر حال اين واژه به معناى فال بد است و در كلام امام عليه السلام نيز به معناى فال بد ذكر شده هرچند «طائر» گاه به معناى فال بد و گاه به معناى فال نيك و يا به معناى عمل خوب و بد به‌كار مى‌رود؛ اما اين‌كه چرا از فال بد نهى شده است؟ براى اين‌كه اولا يك مسألۀ خرافى است و هيچ گونه رابطه‌اى در ميان پرواز پرندگان، يا به‌ويژه كلاغ و حوادث شوم وجود ندارد و ثانيا باعث تضعيف روحيه‌ها و سستى اراده‌ها مى‌گردد.