📖 امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به دو نعمت خدادادى اشاره مىفرمايد كه اگر انسان آن دو را در اختيار داشته باشد مىتواند خود را از خطرات مادى و معنوى حفظ كند.
مىفرمايد: «حلم پردهاى است پوشنده و عقل شمشيرى است برنده»؛ (الْحِلْمُ غِطَاءٌ سَاتِرٌ، وَ الْعَقْلُ حُسَامٌ قَاطِعٌ). سپس كاربرد اين دو را در يك كلام كوتاه و پرمعنا بيان مىكند، مىفرمايد: «بنابراين، عيوب اخلاقى خود را با حلمت بپوشان و با هوى و هوسهاى سركشت با شمشير عقل مبارزه كن»؛ (فَاسْتُرْ خَلَلَ خُلُقِكَ بِحِلْمِكَ، وَ قَاتِلْ هَوَاكَ بِعَقْلِكَ).
انسان براى حفظ خود در برابر خطرات مادى و معنوى احتياج به دو چيز دارد: يكى وسيلهاى كه خود را در برابر خطرات بپوشاند مانند زره و دژهايى كه در سابق وجود داشت و وسايل نقليۀ محكمى كه امروز در جنگها در آن خود را حفظ مىكنند و ديگرى سلاحى كه بهوسيلۀ آن با دشمن مبارزه كند و او را از خود دور سازد. امام عليه السلام اين دو وسيلۀ حياتى را به حلم و عقل تفسير كرده است.
حلم چگونه عيوب انسان را مىپوشاند؟ روشن است كه وقتى انسان عصبـ😠ـانى شد، هم سخنان زشتى ممكن است بر زبان او بيايد و هم حركات نادرستى انجام دهد و خوى حيوانى خود را ظاهر و آشكار سازد و اضافه بر اين بر آتش خشم سفيه و نادانى كه در برابر او به درشتگويى وپرخاشگرى برخاسته افزوده مىشود و ناسزاهاى🤬ديگرى مىگويد و اى بسا عيوب پنهانى انسان را نيز آشكار سازد. بنابراين حلم تمام اينها را مىپوشاند و از ضايعات حاصل از آن جلوگيرى مىكند.
قرآن مجيد دربارۀ پرهيزكاران راستين صفاتى را در سورۀ آل عمران برشمرده كه از جملۀ آنها اين است: « وَ الْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ وَ الْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ »؛ آنهايى كه بر خشم خود مسلّط مىشوند و غضب خود را فرو مىنشانند و مردم (نادان و خطاكار) را مىبخشند».
در حديثى از امام على بن موسىالرضا عليه السلام آمده است: «لَا يكُونُ الرَّجُلُ عَابِداً حَتَّى يكُونَ حَلِيما؛ انسان بندۀ واقعى خدا نخواهد بود مگر آن زمانى كه صاحب
#حلم و بردبارى شود»
#نهج_البلاغه_بخوانیم
╭────๛- - - - - ┅╮
│📱
@Mabaheeth
╰───────────