| ❥༻⃘⃕࿇﷽༻⃘⃕❀༅⊹━┅┄ 105 اَنْ: حرفی است که بر چهار وجه می باشد: 1 حرف مصدری ناصب مضارع← مثل «وَ اَنْ تَصُومُوا خَیْرٌ لَکُمْ» (184 / بقره)، یعنی: و روزه داشتن، برای شما بهتر است. = «صَوْمُکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ». 2 مخفّف از ثقیله. مثل «عَلِمَ اَنْ سَیَکُونُ مِنْکُمْ مَرْضی» (20 / مزمّل)، یعنی: او می داند به زودی گروهی از شما بیمار می شوند، که در اصل اَنَّ می باشد. 3 مُفَسِّره که ماقبل خود را تفسیر می کند مثل «فَاَوْحَیْنا اِلَیْهِ اَنِ اصْنَعِ الْفُلْکَ» (27/مؤمنون)، یعنی: ما به نوح وحی کردیم که کشتی را بساز. 4 تأکید مطلب و اغلب پس از حرف لَمّا واقع می شود. «فَلَمّا اَنْ جاءَ الْبَشیرُ اَلْقاهُ عَلی وَجْهِه» (96 / یوسف)، یعنی: اما هنگامی که بشارت دهنده ای آمد، آن (پیراهن) را بر صورت او افکند. 🔄 (تکرار: 617). ┅───────────────┅ 106 اِنْ: بر چهار وجه باشد: 1 حرف شرط که دو (شرط و جزاء) را جزم دهد، به معنی اگر ← مثل «اِنْ یَنْتَهُوا یُغْفَرْ لَهُمْ» (38/انفال)، اگر از کفر خویش دست بردارند، گناهان گذشته آنها بخشیده شود. 2 مخفَّف از ثقیله و اکثرا در جوابش لام مفتوح می باشد. مثل «اِنْ کانَ وَعْدُ رَبِّنا لَمَفْعُولاً» (108 / اسراء)، البته وعده خدای ما محققّا واقع خواهد شد. 3 حرف نفی← «اِنْ عِنْدَکُمْ مِنْ سُلْطانٍ» (68/یونس)، شما هیچ گونه دلیلی بر این ادعا ندارید. 4 تأکید نفی مثل: ما اِنْ یَخْرُجْ زَیْدٌ. 🔄 این کلمه با ترکیب همه معانی اشاره شده 692 بار در قرآن تکرار شده است. ┅───────────────┅ 107 اَِنَّ: به (فتح و کسر الف) هر دو حرف تأکیدند و برای تأکید مطلب ذکر می شوند← مثل «اِنَّ اللّه عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدیر» (1 / فاطر)، یعنی: او بر هر چیزی قادر است. فرق مشهور میان این دو حرف آن است که اِنَّ (به کسر اوّل) غالبا در ابتدای جمله و اَنَّ (به فتح اوّل) غالبا وسط جمله به کار می رود. 🔄 اِنَّ (تکرار: 2442) و اَنَّ (تکرار: 542). ┅───────────────┅ 108 اَِنّما: (به فتح و کسر الف) فقط و این است، جز این نیست← مثل «قُلْ اِنَّما اَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یُوحی اِلَیَّ اَنَّما اِلهُکُمْ اِلهٌ واحِدٌ» (6/فُصِّلَت)، بگو من فقط انسانی مثل شما هستم که این حقیقت بر من وحی می شود که معبود شما تنها یکی است. 🔄 (تکرار: 146). ┅───────────────┅ 109 اَنَا: من، ضمیر رفع و در مذکّر و مؤنّث یکسان باشد←مثل «اِنْ اَنَا اِلاّ نَذیر» (188/اعراف)، من فقط بیم دهنده ام. 🔄 (تکرار: 68). ┅───────────────┅ 110 اُنْثی: به معنی ماده است مقابل نر، خواه انسان باشد یا غیر آن ← مثل «مَنْ عَمِلَ صالِحا مِنْ ذَکَرٍ اَوْ اُنْثی» (97 / نحل)، یعنی: هر کَس عمل صالح کند خواه مرد باشد یا زن. که مراد انسان است. و «اللّه یَعْلَمُ ما تَحْمِلُ کُلُّ اُنْثی» (8/رعد)، یعنی: خدا از جنین هایی که هر انسان یا حیوان مادّه ای حمل می کند آگاه است. که شامل تمام ماده ها است اعمّ از انسان و غیره. جمع آن اِناث است ← مثل «یَهَبُ لِمَنْ یَشاءُ اِناثا وَ یَهَبُ لِمَنْ یَشاءُ الذُّکُورِ» (49/شوری)، یعنی: و به هر کَس اراده کند، دختر می بخشد و به هر کَس بخواهد پسر. اُنْثَیَیْن تثنیه اُنْثی است «لِلذَّکَرِ مِثْلُ حَظِّ الاُْنْثَیَیْنِ» (11/نساء)، یعنی: که سهم (میراث) پسر، به اندازه سهم دو دختر باشد. 🔄 (تکرار: 30). ┅───────────────┅ 111 اُنْس: الفت ← «لا تَدْخُلُوا بُیُوتا … حَتّی تَسْتَأْنِسُوا وَ تُسَلِّمُوا عَلی اَهْلِها» (27/نور)، یعنی: در خانه هایی وارد نشوید … تا اجازه بگیرید و بر اهل آن خانه سلام کنید. مجمع از ابو ایوب انصاری نقل کرده که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: استیناس آن است که سُبْحانَ اللّهِ، اَلْحَمْدُ للّهِ، اللّه اَکْبَرُ گویند و بر اهل خانه تَنَحْنُح ¹ کنند. و بر اهل خانه سلام کنند. آنَسَ را دانستن و دیدن و احساس کردن گفته اند (قاموس) ← مثل «آنَسَ مِنْ جانِبِ الطُّورِ نارا» (29 / قصص)، یعنی: از جانب کوه آتشی مشاهده کرد. (تکرار: 111). ____________________ 1- صدا در سینه گردانیدن، سینه صاف کردن. ━━━━━━••••••••••••••••‌• ╭────๛- - - - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth ╰───────────