خلاصه جلسه پنجاه و ششم 1399/8/18 ✅ گفتیم که بخش بسیاری از سوره کهف به داستان اصحاب کهف اشاره دارد که مصداقی برای هدایت خصوصی خداوند است. خداوند در آیه ۱۲ این سوره به طور مشخص به هدایت خصوصی تأکید میکند: "زدناهم هدی" ✔️اگر کسی راه درست را انتخاب کند و در مسیر هدایت عمومی قدم بگذارد، خود را مشمول هدایت خصوصی کرده است. ✔️ حق‌پذیری در این مسیر از عوامل اصلی جذب هدایت خصوصی و جلب رضای خداست. ✅ روحیه حق‌پذیری سرمایه بزرگ و عجیبی برای جامعه است، اگر روحیه حق‌پذیری در جامعه نباشد، با ترویج معرفت دینی، جامعه دیندار نمی‌شود بلکه گزینشی و مطابق با سلیقه خودش به دین عمل می‌کند. ✅ در داستان سوره کهف، هدایتگری خداوند به معنای خصوصی، نمود خاص دارد؛ در پایان آیه ۱۷ می‌فرماید: "من یهد الله فهو المهتد ومن یضلل فلن تجد له ولیا مرشدا" : هر کس را خدا هدایت کند اوست نجات یافته و هر که را خدا گمراه کند دیگر برای او غیر از خدا دوست و راهبری نخواهی یافت" ✅ آن چه مهم است این است که ما باور داشته باشیم که خداوند احسن المدبرین و احسن الهادین است و هر چه برای هدایت ما در نظر دارد بهترین است. ✔️ اگر ما به هدایت الهی خداوند عمل کردیم، خود خداوند تمام نیازهای رسیدن به مقصد را برای ما تأمین می‌کند، از هر نوع که باشد. 🍃 اگر ایمان حقیقی به رب داشته باشیم، خداوند بهترین تدبیر را برای ما رقم خواهد زد و این عین هدایت خصوصی است که از برجسته‌ترین مبانی تربیت دینی است. 🍃نکته اخلاقی امیرالمؤمنین علیه السلام در نهج البلاغه حدیث تکان دهنده‌ای در مورد عُجب دارند که می‌فرماید: "گناه و کار زشتی که تو را ناراحت می‌کند، بهتر از عمل نیکی است که باعث عُجب تو می‌شود." یعنی حس ناراحتی و پشیمانی که انسان بعد از گناه پیدا می‌کند، بهتر از احساس عجبی است که پس از کار خوب دارد. 🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔸 🔳با ما همراه باشید. 🆔 @mabaniroshd