یه مدینه، یه بقیعه، یه امامه ولی حرم نداره سینه زن ها، کسی نیست تا روی قبرش یه دونه شمع بذاره غریب آقام غریب آقام غریب آقام، آقام امام صادق دل بی تاب، دیگه شد آب که تو آفتاب نه سایه بونی داره نه یه خادم، نه یه زائر نه کنارش یه روضه خونی داره فدا اشکت، فدا آهت، فدا قبرت آقا، فدای صبرت آقا امام صادق یعنی میشه بیاد اون روز که ببینم می ریزم آب رو قبرت مرد خسته دل شکسته دست بسته شبیه جدش حیدر می برندش نیمه ی شب به زیر لب می گه مادر غریب آقام غریب آقام، غریب آقام، آقام امام صادق دل مضطر ،آتیش در، اشک دختر دوباره توی مدینه زنده کرده یاد مادر یاد بابا یادِ شکسته سینه غریب آقام غریب آقام، غریب آقام، آقام امام صادق بی حرمتی به آل عبا چند می کنی شب مرغ را اسیر کمند می کنی بر من هر آنچه خواست دلت نا روا بگو اما بیا به مادر من ناسزا نگو