. هر شب جمعه فاطمه آید به سوی کربلا یاد گلان پرپرش با ناله و شور و نوا آید کنار قتلگه ذکر لبش واویلتا واویلتا واویلتا (۲) هر شب جمعه فاطمه آید به سوی قتلگه یاد مصائب زینب سوزد کنارخیمه گه بهر عزادار حسین ,زهرا کند آنجا دعا واویلتا واویلتا هر شب جمعه فاطمه, آن مادر غم مبتلا آید با دل خون شده ,یاد اکبر پایین پا ناله زند،گریه کند, بر بدن اربا اربا واویلتا واویلتا هر دم بسوزد فاطمه ,بهر رباب و اصغرش کنار حیدر می‌سوزد, یاد بریده حنجرش برگلویش زد تیر کین,آن حرمله ی بی حیا واویلتا واویلتا هر شب جمعه فاطمه ,آید کنار علقمه یادمه بنی هاشم, گرید با آه و زمزمه گوید بسوزم برغمت, بر دستان از تن جدا واویلتا واویلتا هرشب جمعه فاطمه, گریدبرگلان چیده یاد تن غرقه بخون, سر از قفا بریده اشک از بصر ریزد بهر,رأس بروی نیزه ها واویلتا واویلتا .