. بابای مهربان! یا صاحب الزمان! تنها پناهگاه، در روزگار ما! در سختی و بلا هستی قرار ما تنها بهشت ما! تنها بهار ما! ایتام ِ خسته را هستی تو سایبان! بابای مهربان! یا صاحب الزمان! ظرف وجود تو بی انتها بُوَد سالار قلب تو تنها خدا بُوَد محتاجِ وصل تو حاجت‌روا بُوَد لب تشنه کام ِ تو دنیا و اهل آن... بابای مهربان! یا صاحب الزمان! بِشتاب بر ظهور، ای خاتَم حُجَج! از داغ غیبتت، عالَم شده فلج تنها دعای ماست تعجیل در فرج شد تنگ، این زمین، شد بسته، آسمان بابای مهربان! یا صاحب الزمان تو غایبیّ و ما دل‌ْ بی قرار تو تو صاحبیّ و ما در اختیار تو تو شاهدی که ما هستیم زار تو ای شاهِ اِنس و جان! خورشید جاودان! بابای مهربان! یا صاحب الزمان ما در فراق تو خیری ندیده ایم از باغ حُسن تو یاسی نچیده ایم بی تو به نقطه ی پایان رسیده ایم اَلغوث! اَلعَجَل! اَلغوث! اَلْاَمان! بابای مهربان! یا صاحب الزمان! ✍ چهارشنبه ۲۶ بهمن ۱۴۰۱ .