. قلمرو وسیعی از موضوعات شعر آیینی داریم استاد مجاهدی در ادامه ی صحبت‌هایش، تعریفی از شعر آیینی ارائه می دهد و از ویژگی‌های آن می‌گوید. وی با بیان این‌که شعر آیینی به لحاظ ساختاری و نمای بیرونی هیچ تفاوتی با سایر انواع شعرهای زبان فارسی ندارد، می‌گوید: تنها ممیزی که شعر آیینی را از قید شعرهای غیر دینی جدا می‌کند، به لحاظ محتوایی است. وی می‌افزاید: محتوای شعر آیینی متأثر از آموزه‌های دینی و برگرفته از رهنمودهای وحیانی و خاندان اهل‌بیت(ع) است؛ بنابراین وقتی ما به لحاظ محتوایی چنین چشم‌انداز باشکوهی را در پیش رو داریم، قلمرو وسیعی از شعر آیینی به لحاظ موضوعی به دست می‌آوریم. شعر آیینی فقط منقبت و مرثیه نیست وی با بیان این‌که شعر آیینی محدود به منقبت و مرثیه نیست، ادامه می‌دهد: این یک اشتباه بزرگ است که از دیرباز در حق شعر آیینی روا داشته شده است و بعضی هنوز هم بر آن پا می‌فشارند. وی می‌گوید: شعر آیینی از مقوله‌ی توحید گرفته تا مقوله‌های اخلاقی، عرفانی، بینشی، معرفتی، اجتماعی، حکمی و پندی، تا مسائل مرتبط با جهاد اصغر که مبارزه و قیام و دفاع و جهاد و شهادت را در بر می‌گیرد، شامل می‌شود و در نهایت مناقب و فضایل حضرت معصوم را در بر می‌گیرد. شعر آیینی از منابع وحیانی الهام می‌گیرد. وی تاکید می‌کند که هر شعری که به لحاظ محتوایی، برگرفته از منابع وحیانی و آموزه‌های قرآنی، اسلامی و عترت باشد، حضورش را به عنوان یک شهروند در قلمرو شعر آیینی به رسمیت می‌شناسیم. استاد مجاهدی همچنین به تقسیم‌بندی انواع شعر آیینی پرداخته و اظهار می‌کند: از لحاظ موضوع، این شعر شامل شعر توحیدی، اخلاقی و پندآموز و حکمی، شعر بیداری، عرفانی، ولایی و شعر رهایی است. وی می‌افزاید: شعر رهایی را نیز در دو بُعد می‌توان معنا کرد؛ اول بعد شخصی آن است، یعنی مقوله‌هایی که اگر انسان دقیقاً به آن عمل کند، از چنگال نفس نجات می‌یابد و به مقام رهایی و حریت می‌رسد. این پیش‌کسوت شعر آیینی کشور، بُعد دوم شعر آیینی را مقوله‌هایی می‌داند که اگر اجتماع به آن پای‌بند باشد، آن جامعه در برابر شبیخون‌های بی‌امان فرهنگی مصون می‌ماند و به مقام رهایی از همه‌ی تعلقات و وابستگی‌های غیر الهی می‌رسد؛ از جمله مقوله‌های مربوط به دفاع، اعتراض، بیداری، قیام، جهاد، شهادت و... استاد مجاهدی شعر ولایی را هم شامل شعر نبوی، علوی، فاطمی، شعر کربلا، شعر رضوی و مهدوی دانسته و اظهار می‌کند: شعر مهدوی نیز زیرمجموعه‌هایی از جمله شعر ظهور، فرج، توسل و تشرف را در برمی‌گیرد. وی می‌گوید: با توجه به آنچه که عنوان شد، اگر بخواهیم جایگاهی برای شعر آیینی در شعر فارسی ارائه کنیم، بدون اغراق باید بگوییم که نزدیک به 70درصد متون منظوم فارسی یا متأثر از منابع اسلامی است یا برگرفته از قرآن و کلمات قصار ائمه‌ی معصومین(ع) و روایات و احادیثی که از این بزرگواران داریم. .