✍علامه امینی صاحب الغدیر هر سال بعد از ماه محرم وصفر که می‌شد مرحوم علامه امینی خطاب به عزاداران سید الشهدا(علیه‌السلام) میفرمودند: کبوتر بازها وقتی یه کبوتر از بازار می‌خرند، چند روزی بال و پرش رو می‌بندند، روی پشت بام خونه بهش آب و دونه میدن، بعد چند روز بال و پرش رو باز می‌کنند، و پروازش میدن، اگه اون کبوتر رفت و مجددأ برگشت روی همون پشت بام نشست، میگن هنر داره و رگه داره، اما اگه برنگشت و رفت روی پشت بام کس دیگه‌ای نشست، میگن بی‌هنر و بی‌رگ بود! آهای مردم محرم و صفر گذشت و توی این دو ماه امام حسین(علیه‌السلام) ماها رو خرید، بال و پرمون رو بست پیش خودش نگه داشت. در این دو ماه میهمان امام حسین(علیه‌السلام) بودیم و هرجا دعوتمون کردند به احترام امام حسین(علیه‌السلام) بود و در واقع از آب و نان امام حسین(علیه‌السلام) خوردیم، حالا بعد دو ماه بال و پرمون رو باز کرده که پرواز کنیم، نکنه که بی‌هنر و بی‌رگ باشیم، بریم روی بام کسی دیگه بشینیم، نکنه نان و نمک بخوریم و نمکدون بشکنیم، بیایید به امام حسین(علیه‌السلام) یه قول بدیم، قول بدیم که تا ماه محرم سال دیگه فقط کبوتر امام حسین(علیه‌السلام) باشیم و فقط واسه او پرواز کنیم، و فقط روی پشت بام او بشینیم...🍃