. عجب غمیه  توو نگات/آتیش دخيل  می بنده به پرِ عبات شماره افتاد نفسات /خاطره ی مدینه زنده شد برات به‌یاد داغ مادرت/داره می سوزه در خونه پا به پات توی کوچه ها_ می کشوندنت مونده بود جای طناب رو بدنت (افتادی زمین،_مثل مادرت عمامه افتاده بود  از رو سرت) 2 ای غریب آقام ای غریب آقام ای غریب آقام امامِ صادق توو شعله ها بودی ولی/زخم دلت مثل علی نمک نخورد از نفس افتادی ولی /صبر تو مثل مرتضی محک نخورد خدا رو شکر که  آخرش /توو کوچه ها همسر تو کتک نخورد چل تا بی حیا_ چل تا نانجیب در خونه رو شکستن با لگد (خونه تازه  ای_ که رو در نشست مرتضی یادش نمیره تا ابد) 2 ای غریب آقام ای غریب آقام ای غریب آقام امامِ صادق ✍ 👇