۱ 🔹لقب ایشان زکیّ، سیدالشهدا، ثارالله است 🔹کُنیه ایشان ابا عبدالله است. 🔹زادروز : روز سوم ماه شعبان سال چهارم هجری قمری 🔹زادگاه ：مدینه 🔹مدت امامت：۱۱ سال (از سال ۵۰ تا ۶۱) قمری ♦️شهادت：۱۰ محرم (عاشورا) سال ۶۱ قمری، در سن ۵۷ سالگی 🔹مدفن：کربلا(عراق) ✨🔸✨🔸✨🔸✨🔸✨🔸✨ 🔹امام حسین(ع) امام سوم شیعیان و پنجمین معصوم می باشد. 🔹پدر ایشان امام علی(ع) امام اول شیعیان و مادر گرامی ایشان حضرت فاطمه زهرا(س) است. 📋تقسیم بندی ادوار عمر شریف امام حسین(ع) :👇 1⃣از زمان ولادت امام حسین(ع) تا وفات حضرت رسول اکرم(ص) : (از سال ۴ تا ۱۰ هجری = ۶ سال)👇 در روایتی آمده است که؛ 📋《فَلَمَّا وُلِدَ اَلْحُسَيْنُ(ع) أَوْحَى اَللَّهُ إِلَى جَبْرَئِيلَ أَنَّهُ قَدْ وُلِدَ لِمُحَمَّدٍ(ص) اِبْنٌ فَاِهْبِطْ فَأَقْرِئْهُ اَلسَّلاَمَ وَ هَنِّئْهُ وَ قُلْ لَهُ : إِنَّ عَلِيّاً(ع) مِنْكَ بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَى فَسَمِّهِ بِاسْمِ اِبْنِ هَارُونَ! فَهَبَطَ جَبْرَئِيلُ فَهَنَّأَهُ ثُمَّ قَالَ : إِنَّ اَللَّهَ يَأْمُرُكَ أَنْ تُسَمِّيَهُ بِاسْمِ اِبْنِ هَارُونَ! قَالَ: وَ مَا كَانَ اِسْمُهُ؟ قَالَ: شَبِيرٌ! قَالَ: إِنَّ لِسَانِي عَرَبِيٌّ! قَالَ: سَمِّهِ اَلْحُسَيْنَ(ع)، فَسَمَّاهُ اَلْحُسَيْنَ(ع)!》 ♦️هنگامی که امام حسین(ع) متولد شد، خداوند متعال، جبرئیل را فرود آمد و فرمود : همانا برای محمد(ص) فرزندی متولد شده است. به سوی او فرود آی و به او تبریک و تهنیئت بگو و بگو که علی(ع) برای تو بسان هارون است برای موسی بن عمران! پس اسم فرزند را با اسم فرزند هارون بگذار! جبرائیل خدمت رسول اکرم(ص) رسید و بعد از تبریک، پیام خداوند عزوجل را رساند و گفت : همانا خداوند تو را امر می فرماید که نام کودک را به نام پسر هارون بگذاری! رسول اکرم(ص) فرمود : اسم پسر هارون چه بود؟ جبرائیل : شبیر! رسول اکرم(ص) فرمود : همانا زبان من عربی است. جبرائیل : نام او را حسین(ع) بگذار! سپس پیامبر اکرم(ص) نام او را حسین(ع) گذاشت!(۱) [معادل «شبیر» به عربی «حسین» است.] در روایتی دیگر اسماء بنت عمیس می گوید : 📋《فَلَمَّا كَانَ بَعدَ حَولِ وُلدِ اَلْحُسَيْنِ(ع) وَ جَاءَنِي النَبِيُّ(ص) فَقَالَ : يَا أَسمَاءُ! هَلُمِّي اِبنِي! فَدَفَعتُهُ إِلَيهِ فِي خُرقَةِِ بَيضَاءَ فَأَذَّنَ فِي اُذُنِهِ اليُمنَى، وَ أقَامَ فِي اليُسرَى، وَ وَضَعَهُ فِي حِجرِهِ فَبَكَى! فَقَالَت أَسمَاءُ : قُلتُ : فِدَاكَ أَبِي وَ اُمِّي! مِمَّ بُكَاؤُكَ؟ قَالَ : عَلَى اِبنِي هَذَا! قُلتُ : إِنَّهُ وُلِدَ السَّاعَةَ يَا رَسُولَ اللهِ(ص)! فَقَالَ : تَقتُلُهُ الفِئَةُ البَاغِيَةُ مِن بَعدِي لَا أَنَالَهُم اللهُ شَفَاعَتِي》 ♦️هنگامی که خبر ولادت امام حسین(ع) به حضرت رسول(ص) رسید، ایشان به خانه حضرت علی(ع) و فاطمه(س) تشریف فرما شد و به من فرمود : ای اسماء! کودک را بیاور! اسماء می گوید : او را در پارچه ای سپید پیچیدم و خدمت رسول اکرم(ص) بردم، و ایشان به گوش راست او اذان و به گوش چپ او اقامه گفت و طفل را به دامن گرفت و گریست. اسماء می گوید : گفتم : ای رسول خدا(ص)! پدر و مادرم به فدایت! چرا گریه می کنید؟ حضرت(ص) فرمود : بر این طفل می گریم. عرض کردم : این طفل در همین مدت کوتاه به دنیا آمده است. حضرت(ص) فرمود : بعد از من، گروه باغیه و طغیان گر او را خواهند کشت که به سبب این کار، خداوند شفاعت مرا نصیب آنان نمی کند.(۲) مردم از اظهار محبت و لطفی که رسول اکرم(ص) درباره امام حسین(ع) ابراز می داشت، به بزرگواری و مقام شامخ پیشوای سوم آگاه شدند. 👤سلمان فارسی می گوید : دیدم که رسول خدا(ص) حسین(ع) را بر زانوی خویش نهاده او را می بوسید و می فرمود : تو بزرگوار و پسر بزرگوار و پدر بزرگوارانی، تو امام و پسر امام و پدر امامان هستی، تو حجت خدا و پسر حجت خدا و پدر حجت های خدایی که نه نفرند و خاتم ایشان، قائم ایشان [امام زمان (عج)] می باشد.(۳) 👤انس بن مالک روایت می کند : وقتی از پیامبر اکرم(ص) پرسیدند؛ کدامیک از اهل بیت خود را بیشتر دوست می داری؟ حضرت(ص) فرمود : حسن(ع) و حسین(ع) را! بارها رسول اکرم(ص) حسن(ع) و حسین(ع) را به سینه می فشرد و آنان را می بویید و می بوسید.(۴) 👤ابو هریره که از مزدوران معاویه و از دشمنان خاندان امامت است در عین حال، اعتراف می کند که؛ رسول اکرم(ص) را دیدم که حسن(ع) و حسین(ع) را بر شانه های خویش نشانده بود و به سوی ما می آمد، وقتی به ما رسید فرمود : هر کس این دو فرزندم را دوست بدارد مرا دوست داشته است و هر که با آنان دشمنی ورزد با من دشمنی نموده است.(۵) عالی ترین، صمیمی ترین رابطه ی معنوی و ملکوتی بین پیامبر(ص) و حسین(ع) را می توان در این جمله ی رسول اکرم(ص) خواند که فرمود : 📋《حُسَيْنٌ(ع) مِنِّي وَ أَنَا مِنْ حُسَيْن(ع)》 ♦️حسین(ع) از من و من از حسینم.(۶) ادامه مطالب :👇