☑️ ‍ وقتی شکرگزاری، پیشاپیش در فراوانی هستی. هیچ مرحله‌ی دومی وجود ندارد. زمانی که قدردان زندگی‌ات و هر چه در آن هست، هستی، خوب یا بد، شاد یا دردناک، غم‌انگیز یا خنده دار، تو احاطه شده در در قلمرو پادشاهانی. وقتی که قدرانی، عمیقا در لحظه حال هستی. در گذشته و آینده و «ای کاش» ها و افسوس و انتظارات گرفتار نیستی. تو هر چه هستی و هر چه را که داری عمیقا شکرگزاری. راهی که تا به حال آمده ای و شهامت و قدرتی را که به کار گرفته ای. در حالی که اشک در چشمانت حلقه زده است، فنجانی چایی می نوشی یا یکی دو ساعت را با دوستی میگذرانی. تو قدردان باران، طلوع خورشید، و ابرها، و شکرگزار تاریکی و روشنایی هستی. هر وعده‌ی غذا یک هدیه است. هر آنچه که می نوشی. هر لباسی که میپوشی، هر چند مندرس. بدنت هر چقدر غیر ایده آل. مهم نیست چقدر زمان برایت باقی مانده است. تو قدردان زمانی هستی که تا به حال داشته ای. تو شکرگزار امروزی. ممکن است همه چیز را از دست بدهی یا همه دنیا را بدست آوری.ممکن است تا عرش بروی یا به فرش بیوفتی. کسی چه میداند؟ ولی تو اکنون اینجایی. نشسته ای. ایستاده ای. نفس می کشی. احساس می کنی. فکر می کنی، به روشنی یا با گیجی. درسته. وقتی تو شکرگزاری، تو همچون کودکی در قلمرو پادشاهانی. فراوانی همین جاست دوست من؛ اگر تو چشمانی برای دیدنش داشته باشی. *╔❖•ೋ° °ೋ•❖╗* @bekhastekhodavnd