از امام على بن الحسین زین العابدین(علیه السلام) نقل شده است که فرمود: پدرم در روز عاشورا نزد من آمد و در حالى که خون از رگ‌هاى بدنش جارى بود مرا در آغوش گرفت و فرمود: فرزندم دعایى را که مادرم فاطمه(علیها السلام) به من آموخت حفظ کن که مادرم آن را از رسول خدا و رسول خدا از جبرئیل نقل کرده است: هنگامى که حاجت بسیار مهم و غمى بزرگ و امرى سخت و دشوار بر تو رو کرد، بگو: بِحَقِّ يس وَالْقُرْآنِ الْحَكِيمِ، وَبِحَقِّ طهٰ وَالْقُرْآنِ الْعَظِيمِ، يَا مَنْ يَقْدِرُ عَلَىٰ حَوائِجِ السَّائِلِينَ، يَا مَنْ يَعْلَمُ ما فِي الضَّمِيرِ، يَا مُنَفِّساً عَنِ الْمَكْرُوبِينَ، يَا مُفَرِّجاً عَنِ الْمَغْمُومِينَ، يَا راحِمَ الشَّيخِ الْكَبِيرِ، يَا رازِقَ الطِّفْلِ الصَّغِيرِ، يَا مَنْ لَا يَحْتاجُ إِلَى التَّفْسِيرِ، صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَافْعَلْ بِي كَذا وَكَذا. به حقّ یاسین و قرآن حکیم، به حقّ طه و قرآن عظیم، اى خدایى که بر حاجت‌هاى حاجتمندان قادر و توانا هستى، اى آنکه اسرار پنهان همه را مى‏دانى، اى برطرف‌کننده مشکل آنان که دچار گرفتارى شده‌‏اند، اى برطرف‌کننده غم‌هاى مردم اندوهگین، اى رحم‏‌کننده به پیر مردان، اى روزى‌دهنده به کودکان صغیر، اى خدایى که بى‌‏نیاز از هر تفسیرى، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست. منبع: الدعوات قطب الدین راوندی: ص 54 ح 137، بحار الأنوار علامه مجلسی: ج 95 ص 196 ح 29.