✅ روزهای سرنوشت ساز مقاومت در عراق ◀️ بالاخره پس از ماه ها خلأ سیاسی در عراق، مصطفی الکاظمی رئیس سرویس امنیتی این کشور مسئول تشکیل دولت شد. معرفی الکاظمی به عنوان نخست وزیر با واکنشهای متفاوتی در ایران روبرو شده است؛ برخی ذوق زده و بعضی هم متأثر. اما واقعیت این است که انتخاب الکاظمی برخلاف تحلیل ساده اندیشان، یک شکست بزرگ برای مقاومت است و تنها یک نقطه مثبت وجود دارد و آن هم اینکه وجود یک دولت طرفدار آمریکا بهتر از هرج و مرج و خلأ سیاسی در عراق است. الکاظمی در عراق به نزدیکی با آمریکا شهرت دارد و اطرافیانش هم همگی شخصیتهای آمریکایی هستند. سکوت تأییدآمیز آمریکا و حمایت برخی رسانه های غربی و رسانه های اصلاحاتی ایران نشانگر یک شکست برای مقاومت در عراق است. درست همان بلایی که سال 92 سناریوی آمریکایی در تشکیل دولت غربگرایان در ایران بر سر مقاومت آورد، در عراق در حال تکرار است. البته از نقش خودخواهی ها، قدرت طلبی ها و شعور سیاسی پایین برخی جریانات سیاسی شیعه در این داستان نباید گذشت، دقیقا شبیه آنچه سال 92 در ایران رخ داد. پس ساده لوحی است اگر از انتخاب الکاظمی ابراز خوشحالی شود. داستان ساده است؛ جریانات شیعه اختلاف کردند، سناریوی آمریکایی پیش رفت و اینبار برخلاف سالهای قبل جای فرمانده دلاور سپاه قدس خالی بود تا بازی ها را به هم بریزد. جنس مدیریت حاج قاسم در عراق بر رابطه شخصی او با بزرگان سیاسی و مذهبی این کشور بنا شده بود و حالا جای او خالی بود! بدون تردید الکاظمی گزینه دوم آمریکا بعد از الزرفی است و یک انتخاب بین بد و بدتر برای مقاومت! درست مثل العبادی او هم برای ما مشکل خواهد ساخت فقط امیدوارم حداقل گروه های شیعه در انتخاب وزرا امتیاز بگیرند وگرنه روزهای آینده برای مقاومت در عراق روزهای سختی خواهد بود.. @poshte_parde