"…بنده منظره اون مادری که با پسرش وداع می‌کرد، دیروز در تلویزیون دیدم. بسیار هم دلم پر از غم شد، هم دلم پر از امید شد. *غم* بخاطر اینکه انسان ببیند که دنیای اسلام چه گوهرهای ارزندهای را دارد و نمی شناسد مثل اون مادر دارد و قدردانی نمی‌کند مثل اون پسر. *اون مادر می‌گفت اگر صد تا پسر مثل این فرزندم داشته باشم همه را در این راه می‌دهم. اینها را نمی‌شناسد دنیای اسلام. این گوهرهای گرانبها را قدر نمی‌داند.* غم از این جهت و *امید* از این جهتی که ملتی که این روحیه درش هست ، *روحیه آن مادر و آن پسر که می‌آیند جلوی تلویزیون و خودشان را نشان می‌دهند و با هم خداحافظی می‌کنند و این مادر می‌داند که این بچه بناست برود تا دو ساعت دیگر به قتل برسد، این جوان رعنا را می‌فرستد بطرف میدان جنگ.* ملتی‌ که این شجاعت را دارد این ملت قابل این است که بماند. قابل این است که پیروز شود." در سال ۲۰۰۲، ام نضال فرحات به عنوان اولین زن فلسطینی عربی در فیلمی ویدیویی مشاهده شد که محمد، فرزند شهید خود و عضو گردان های قسام را برای شرکت در عملیاتی شهادت طلبانه در شهرک صهیونیست نشین “عتصمونا” بدرقه می کرد. او ۶ پسر و چهار دختر داشت که همه پسرهایش از اعضای گردان‌های شهید عزالدین القسام، شاخه نظامی حماس هستند؛ در این میان، ۳ پسر به نامهای نضال، محمد و رواد شهید شده‌اند و یک فرزند وی نیز پس از ۱۱ سال در اسارت رژیم صهیونیستی از زندان آزاد شد، وی به سبب فداکاریهایی که در جریان انتفاضه الاقصی و قبل از آن از خود نشان داده است، به *“خنساء فلسطین”* ملقب شده است. ام فرحات خود را نامزد انتخابات مجلس قانون‌گذاری فلسطین کرد و پس از پیروزی در انتخابات، مسیر جهاد و مبارزه سیاسی را به منظور تکمیل مبارزات و دلاوری های خود در راستای تحقق حقوق و خواسته های ملت فلسطین آغاز کرد. و در سن ۶۴ سالگی پس از عمری مبارزه با بیماری در ۱۷ مارس ۲۰۱۳ دیده از جهان فرو بست و پیکر پاک و مطهر وی با حضور مقامات رسمی دولت فلسطین و خیل عظیم شهروندان در قبرستان شرقیه غزه و در کنار ۳ فرزند شهیدش به خاک سپرده شد. #رو_به_قله_در_مسیر #زنان_فلسطینی #مقاومت #طوفان_الاقصی *#مدارمادران‌انقلابی "مادرانه"* * [وب‌گاه](www.madaremadari.ir) | [بله](ble.ir/madaremadary) | [ایتا](eitaa.ir/madaremadary) *