درخت طوبی در ماه شعبان در کتاب مفاتیح الجنان، روایتی از پیامبر اکرم(ص) در فضیلت ماه شعبان ذکر شده است که معانی باطنی درخت طوبی در فرهنگ شیعی را نمایان می سازد: به درستی که خداوند عزوجل در روز اول ماه شعبان، امر می کند به درهای بهشت، پس باز می شوند و امر می کند درخت طوبی را، پس شاخه های خود را به این دنیا نزدیک می کند. آن گاه ندا می دهد که «ای بندگان خدا، این شاخه های درخت طوبی است؛ پس درآویزید به او که بلند کند شما را به سوی بهشت. سپس در ادامه تشریح می کند که تمسک به هر یک از اعمال نیک در ماه شعبان، به مثابه آویخته شدن به یکی از شاخه های آن است و در این صورت، شاخساران درخت طوبی، فرد را به سوی بهشت حرکت خواهند داد. (مفاتیح الجنان، ص266-269) براین اساس طوبی، درختی بهشتی است که سرمنشأ تمامی خیرات و نیکی هاست و در ماه شعبان، شاخساران خود را برای تنعم بندگان می گستراند. اما چه تناستبی میان ماه شعبان و درخت طوبی وجود دارد؟ در این منبع، احادیث مختلفی ماه شعبان را به پیامبر اکرم(ص) منتسب کرده اند. برای نمونه، در روایتی از امام سجاد(ع) عنوان شده است که حضرت رسول اکرم(ص) می فرمود:«شعبان ماه من است، پس روزه بدارید؛ در این ماه برای محبت پیغمبر خود و برای تقرب به سوی پروردگار خود...». هر کس شعبان را برای محبت پیامبر خدا و تقرب به سوی خدا روزه بگیرد، خدا او را دوست دارد و او را به کرامت خود در روز قیامت نزدیک گرداند و بهشت را بر او واجب سازد. (مفاتیح الجنان، ص255-256) #ماه_رجب #ماه_شعبان @madarezirak