🌾🌿🍁🌾🌿🍁 🌿🍁🌾 🍁 💠اصول تربیت کودک (۱۵) 🔹 کارول " دوازده ساله مضطرب وگریان بود،زیرا عموزاده محبوبش پس از آنکه تابستان را با او به سر برده بود،حالا به خانه اش باز میگشت. 🔹کارول (با چشمانی اشک بار): سوزی دارد میرود ومن باز هم تنها خواهم بود. 🔹مادر: چند روز که بگذرد فراموش میکنی وباز میشود مثل سابق،تو فقط صبر بکن. 🔹کارول: اوه،مامان! ( می گرید.) 🔹مادر: تو مگر بچه ای،دختر.تودوازده سال داری وحالا مثل یک نی نی کوچولو گریه می کنی،وای وای وای! 🔹آنگاه کارول نگاهی سرد وبی روح به مادر کردو به اتاقش گریخت ودر را پشت سر خودش بست. 🔹این پیش آمد باید پایان خوشتر از این میداشت. با احساس کودک برخوردی جدی باید کرد، حتی اگرخود موقعیت، آنچنان که باید جدی نباشد. 🔹از دید مادر،جدایی پس از تعطیلات شاید بحرانی ومهم بحساب نیاید ونیازی به گریه کردن هم نداشته باشد،اما با این حال،واکنش او در برابر دخترش نمی بایست خالی از همدردی بود.مادر می توانست یکی از جملات زیر یا همه آنها را به دخترش بگوید: 🔹بدون سوزی تنها خواهی بود. 🔹تو همین الان هم دلت برایش تنگ شده است. 🔹شما که این همه به هم خو گرفته اید،سخت است که از هم دور باشید. 🔹سوزی که اینجا نیست لابد به نظرت می آیدکه خانه چیزی را کم دارد. 🔹این نوع پاسخها باعث خواهد شدکه رابطه ای صمیمی و نزدیک بین مادر و کودک ایجاد شود. 🔹وقتی کودک احساس کند که او را درک می کنند،تنهایی و لطمه روحی اش محو خواهد شد. زیرا مادراو را درک می کند.برای روان ضربدیده کودک،همدردی مادردر حکم یک نوع مرهم عاطفی است. برگرفته از کتاب:(رابطه والدین وکودکان) @madarezirak