💠یلدای ۶۵ در حرکت برای عملیاتی بزرگ
🔹کامیون شهادت
🔻یلدای سال ۶۵ از راه رسیده بود و بچههای گردان در آمادگی کامل برای رفتن به منطقه عملیاتی شلمچه (کربلای۴) مهیا بودند و تنها چیزی که در ذهنها نبود گرفتن مراسم شب یلدا بود.
بعداز خواندن نماز مغرب و عشاء و خوردن شام مختصر، کامیونها آمدند و بچهها در دل تاریکی شب سوار شدند و دائم میگفتند کسی بلند نشود که دیده شوید و مسیر طولانی اندیمشک تا خرمشهر را در بلندترین شب سال رفتیم و بچهها درپشت کامیونها پتوها را بسر کشیده بودند تا از سوز سرما در امان باشند و غالباً مشغول ذکر و خواندن دعا بودند. این اتفاق در تمام لشکرها و تیپهای سپاه درحال رخ دادن بود، همه نیروها به سمت خرمشهر در حال حرکت بودند و از همه مهمتر بچههایی که "آخرین یلدای عمر"شان بود و دو شب دیگر به شهادت رسیدند و خیلی از آنها هرگز برنگشتند و در این سالها حتماً هر شب یلدا قاب عکسشان کنار سفره خانوادههایشان قرار گرفته.
چقدر بین یلدای آن سالها و امروز ما تفاوت است!؟؛
یادش بخیر که یلدای ۶۵ بدون هیچ برنامهای، با سادگی، اما توام با همدلی و ایثار و گذشت سپری شد.
در همین فرصت یاد شهدای عملیات کربلای ۴ و ۵ (که همسفر آخرین یلدا در پشت "کامیون شهادت" بودند) را گرامی میداریم.
🌷شهدای محلاتی عملیات کربلای ۴(شهادت: ۳ دی ۶۵) :
غلامعلی دهقانزاده، حمیدرضا سروش، عطاءالله سروش، امینالله اکبری، محسن نیکویی، امرالله آقاگلی، سعید حسینی، مسعود سلیمی، اسماعیل علمی و ...
🔹مرکز حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس سپاه محلات
✍خاطره از برادر رزمنده و جانباز حاج مهدی سروش