📌 📌 🔹 بررسی جایگاه حضرت علی علیه‌السلام در بین شعرای کهن پارسی ♦️اکثر شاعران زبان فارسی پرورده دین هستند و کمتر شاعری می‌توان یافت که دیوان خود را با مدح باری تعالی، رسول خدا(ص) و معصومین (ع) آغاز نکرده باشد. لذا دامنه باورهای مذهبی گسترده است، اما اگر از منظر ادبیات به آن بنگریم، بیش از همه خودنمایی می‌کند. 🔹 همواره ارادت خود به اولیای دین را در قالب اشعار مختلف بیان کرده‌اند و بر همین اساس می‌توان اشعار نابی را با موضوع امام علی (ع) در شعر شاعران زبان فارسی یافت. 🔹لذا این اشعار بیانگر جنبه‌های مختلف شخصیت امام(ع) و از طرفی نشان دهنده دلدادگی این شاعران به حضرت علی(ع) است. 🔸: نخستین شاعری بود که حضرت علی(ع) را با لقب در تاریخ زبان و ادبیات فارسی مطرح کرد. این شاعر شیعی‌مذهب در چند بیت،امام علی(ع) را توصیف کرده است: 🔖مدحت کن و بستای کسی را که پیمبر بستود و ثنا کرد و بدو داد همه کار آن کیست بدین حال و که بوده است و که باشد جز شیر خداوند جهان، حیدر کرار؟ این دین هدی را به مثل دایره‌ای دان پیغمبر ما مرکز و حیدر خط پرگار ♦️: شاعر نامی ادبیات فارسی از دیگر کسانی است که ارادت و علاقه خود به امام علی (ع) را در اشعار خود متجلی ساخته است. 🔗 سنایی علاوه بر اشاره به وقایع تاریخی، صفات این امام را به خوبی در شعر خود نشان می‌دهد: در اُحد میر حیدر کرار یافت زخمی قوی در آن پیکار ماند پیکان تیر در پایش اقتضا کرد آن زمان رایش که برون آرد از قدم پیکان که همان بود مرو را درمان 🩸: از شاعران نامی قرن هشتم هجری بود. این شاعر که با القابی چون "نخل بند شعرا"و"خلاق المعانی" نیز شناخته میشود،چند قصیده و ترکیب بند در مدح ائمه(ع) دارد که در میان آنها مدح حضرت علی(ع) جایگاه ویژه ای در شعر او پیدا کرده است. کرمانی رهایی از رنج‌ها و غم‌ها را د گرو،توسل به دامان این حضرت میداند: 🔖تا نکنی ورد خویش مدح شه اولیا از ورق خاطرت محو نگردد محن شیر دل لافتی، شیر خدا مرتضی حیدر خیبر گشا، صفدر عنتر فکن ناصب رایات علم، شارح آیات حق واسطه کاف و نون، کاشف سر علن 🔹 ؛ نیز در یکی از قصاید خود، ضمن اشاره به آیات اول که در باره امام علی(ع) و خاندان او نازل شده است،میگوید: 🔖کس را چه زور و زهره که وصف علی کند جبار در مناقب او گفته هل اتی زورآزمای قلعهٔ خیبر که بند او در یکدگر شکست به بازوی لافتی مردی که در مصاف، زره پیش بسته بود تا پیش دشمنان ندهد پشت بر غزا شیر خدای و صفدر میدان و بحر جود 🔸: معروف به"مولانا" نیز به عنوان یکی از شاعران عالم،به اندازه معرفت و شناخت خود از امام علی (ع)، در و دیوان شمس درباره این حضرت اشعاری سروده است: 🔖ای علی که جمله عقل و دیده‌ای شمّه‌ای واگو از آن‌چه دیده‌ای تیغ حلمت جان ما را چاک کرد آب علمت خاک ما را پاک کرد بازگو دانم که این اسرار هوست ز آنکه بی شمشیر کشتن کار اوست 📜همانگونه که پهلوانان و دلاوران شاهنامه، نماد استواری و پایداری سلحشورانه ملّت ایران در برابر سلطه جویی ها و تهاجمات بیگانگان و نماینده روح همبستگی و هدف‌های گروهی مردم ما در طول تاریخ است، دلبستگی به حضرت علی (ع) و خاندان او نیز بازگو کننده حق طلبی دینی و مذهبی و واکنش خردمندانه و معاصران وی به مسائل زمان خود است. 🔗 این شاعر علاقه خود به حضرت علی(ع)را اینگونه بیان می‌کند: منم بندهٔ اهل بیت نبی ستایندهٔ خاک و پای وصی حکیم این جهان را چو دریا نهاد برانگیخته موج ازو تندباد 📡 🖌#محسن_معصومی ✅ @madihesara