🌻🌹آداب فرزندپروری 🌹 💐 : ✨تکنیک های مسئولیت پذیری کودکان: ۱) از همان بچگی بعضی از کارها را به آنها واگذار کنید. بچه های کوچک، حتی بچه های دو ساله، علاقه ی خیلی زیادی به کمک کردن دارند. اگر صبور و خلاق باشید، مطمئن باشید خیلی بیشتر از آنچه شما فکر می کنید از دستشان برمی آید. اینکار باعث می شود وقتی بزرگتر شدند، در کارهایشان اعتماد به نفس و شور و اشتیاق داشته باشند. ۲) برای کارهایشان پاداش نگذارید. اگر می خواهید حس مسئولیت پذیری به صورت طبیعی و عمقی در وجود فرزندانتان شکل گیرد، باید بتوانند ارزش واقعی کارهایشان را درک کنند. اگر فقط روی چیزی که به عنوان پاداش خواهند گرفت متمرکز شوند، این را یاد نخواهند گرفت. ۳) وقتی اشتباه میکنند، عواقبی طبیعی برای آنها در نظر بگیرید. اگر عادت کرده اند که همیشه وسایل بازیشان را جایی جا بگذارند، باید بگذارید با نتایج و عواقب کارهایشان هم روبه رو شوند. شاید لازم باشد که برای بازی بعدیشان از کسی دستکش قرض بگیرند، یا شاید هم اگر گم شده باشد، مجبور شوند یک دستکش نو بخرند. اگر هر وقت که چیزی را گم می کنند شما کمکشان کنید، هیچوقت در زندگی مسئولیت پذیر نخواهند شد. ۴) وقتی می بینید جایی احساس مسئولیت کرده اند، آن را بر زبان بیاورید. هر رفتاری که از آنها می بینید و خوشتان می آید را جلوی خودشان به زبان بیاورید. اینکار باعث می شود با شور و شوق بیشتری باز آن کار را تکرار کنند. ۵) هر از گاهی درمورد مسئولیت پذیری با آنها صحبت کنید. مسئولیت پذیری را به عنوان یک ارزش خانوادگی به آنها معرفی کنید و اهمیت آن را برایشان توضیح دهید. ۶) خودتان الگوی مسئولیت پذیری برای فرزندانتان باشید. آنها همه چیز را از شما یاد می گیرند، پس مراقب رفتارهایتان باشید. سعی کنید همیشه خوش قول باشید. مطمئن باشید که آنها همه ی کارهایتان را زیر ذره بین دارند. ۷) از همان کودکی به آنها پول توجیبی بدهید. بگذارید از همان دوران کودکی، تصمیمات مربوط به امور مالیشان را خودشان بگیرند. با این روش خیلی زود چم و خم پول خرج کردن دستشان می آید. اما اگر زود پولشان را تمام کردند، تنبیهشان نکنید. ۸) باور داشته باشید که کودکانتان مسئولیت پذیر هستند... چند نکته‌ی تربیتی🌴🍀🌹🌿🌺🌸 خلاصه نكات لازم و كاربردي در كار با كودك و نوجوان : 1ـ داشتن صبر و حوصله، سعة صدر و عشق و علاقه به كار . 2ـ خودآگاهي نسبت به افكار احساسات خويش نسبت به كودك و انتظاراتي كه از او داريم. 3ـ داشتن آگاهي كافي نسبت به كودك و مراحل رشد او و ويژگيهاي زيستي ـ رواني هر مرحله 4ـ داشتن ثبات عاطفي در ارتباط با حالتهاي مختلف كودك 5ـ توجه به تفاوتها و تواناييهاي فردي و مقايسه نكردن كودكان با يكديگر 6ـ توجه به اين كه هرگز نخواهيم كه كودك تمام دستورات ما را اجرا كند، بلكه در اين خصوص، ظرفيتها و موقعيتهاي وي را در نظر داشته باشيم و به گونه‌اي غير مستقيم او را ارشاد و راهنمايي كنيم. 7ـ سعي كنيم فضايي مطمئن و محبت آميز براي او ايجاد كنيم و با راز داري،‌اعتماد او را به خود جلب نماييم. 8ـ عدالت و مساوات را در ارتباط با آنان رعايت كرده و تحت تاثير ويژگيهاي خاص كودكان عمل نكنيم. 9ـ خطاي كودكان را با دليل و استدلال تذكر دهيم و در اين رابطه هرگز كلمات درشت و گزنده به زبان نياوريم. 10ـ فضايي اطمينان بخش ايجاد كنيم تا كودكان بتوانند بطور کامل احساسات خود را بیان کنند... 🌾🍃🍂🌾🍃🍂🌾🍃🍂 اگر #نوجوان شما گوشه گير و #خجالتی است و در جمع احساس راحت بودن نمی كند ،در حضور ديگران برايش #احترام قائل شويد و در خلوت در آغوشش بگيريد تا عزت نفس او تقویت شود ... 🍂🌼🍂🌼🍂🌼🍂🌼🍂 کودک در سن ۱تا۳ سالگی مرتب باید تأیید شوند... متأسفانه دقیقاً درهمین مرحله، کودک بیشترین پیام منفی را از والدین دریافت می کند: نکن، دست نزن، ببین چه کردي، نمیتونی، می افتی. 🍀به كودكتان اجازه دهيد كه بفهمد اشتباه كردن ايرادي ندارد. از سرزنش كردن آنها بپرهيزيد و سعي كنيد كه احساس نا اميدي را از كودكتان دور كنيد و هر چه اميد ،آرزو و رويا را در آنان تقويت كنيد و احساس موفقيت را در آنان افزايش دهيد با اين كار در بالا بردن عزت نفس به آنان كمك كرده ايد. @madraneha