💠 شمه ای از شخصیت مرحوم شیخ صدوق "قدس سره" در بیان آیت الله العظمی وحید خراسانی ● زندگی شیخ صدوق را ببینید. من که واقعا شرمنده ام بدون تعارف، چون غیر از قصور و تقصیر نمی بینیم، این مرد چه می کند؟! ● از ری می رود به بغداد، در سنّ جوانی تمام مشایخ پای کرسی او حاضر می شوند، سعه علم این قدر! آن وقت با این علمیّت، با این مقام، کتب او را ببینید… قیامتی است… غوغایی است، اصلا بهت انگیز است، از شماره خارج است، تا به مدینه النور او که الآن در دست نیست. ● آن وقت با این مقام، همچو مردی مسافرت کرده به نیشابور، در نیشابور بزّازی کرده؛ شغل، این است، چرا با این زحمت، با این مشقت؟! برای خاطر این که در نیشابور فقط یک نفر است، و آن یک نفر شاگرد فضل بن شاذان است، برای این که اخبار امام هشتم را از آن شاگرد فضل بگیرد، چند سال در نیشابور بزازی کرده، تا جمع کرده “عیون اخبار الرضا” را؛ شما با این حوزه وارث این هستید… ● آن وقت همچو مردی از دنیا می رود، بعد از هزار سال قبر شکافته می شود؛ می آیند علمای تهران، همه می بینند، از طرف حکومت وقت هم می آیند می بینند: بدن سالم، ناخن ها را که گرفته یک ناخن مانده… از آن معلوم می شود، کی فوت شده؟! روز پنجشبه بوده، چون مستحب این است. تا این اندازه این مرد هنر کرده… وعملوا الصالحات به این حد! ● آن وقت مهم این است: بدن مثل گل نوشکفته، بعد از هزار سال. آنچه مهم تر است این است که عنکبوت دور عورت تنیده… چون همه حساب شده است که این قبر خراب می شود، می آیند می بینند، برای این که حرمت او حفظ بشود، عنکبوت را خدا می فرستد، دور عورت او بتند تا این عورت دیده نشود! ● آن وقت فحل الفحول فلسفه وقتی چشمش به آن بدن می افتد نظرش در بدایع الحکم بر می گردد. آقا علی مدرّس زنوزی، انقلاب فکری اش از دیدن جنازه صدوق بوده است. ● حوزه قم وارث اینها است، این حوزه باید مستقل از کلّ شخص، از کلّ شخصیت، از تمام سیاسات، از تمام مقامات، برکنار؛ فقط فانی در خدا و امام زمان علیه السلام؛ راه این است و الا همه تان مؤاخذ اید، حساب هم دقیق است. 🔺بیانات معظّم له در ۲۴ ذی الحجّه ۱۴۳۴